Przejdź do głównej zawartości

Witamina B12 a cukrzyca i neuropatie

Suplementy witaminy B12 działają lepiej na poprawę symptomów neuropatii niż powszechnie przepisywane leki.

Cukrzyca jest chorobą charakteryzującą się podwyższonym poziomem cukru we krwi. Dieta odgrywa bardzo ważną rolę w kontroli poziomu cukru we krwi. Podwyższony poziom glukozy we krwi powiązany jest z różnymi komplikacjami, w tym chorobami układu krążenia, neuropatiami, niewydolnością nerek i utratą wzroku.

Jedną z przyczyn powstania powikłań neurologicznych wśród osób chorujących na cukrzycę jest niedobór witaminy B12. Witamina B12 jest witaminą z grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie. Produkowana jest tylko przez mikroustroje (np. bakterie). Jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania systemu nerwowego i syntezy ciałek krwi.

Na niedobór witaminy B12 narażone są osoby przyjmujące Metforminę, która jest jednym z pierwszych leków przepisywanych w celu lepszej kontroli poziomu cukru we krwi. Wyniki badania zwanego jako NHANES wykazały, że prawdopodobieństwo niedoboru witaminy B12 było o prawie 2,4 raza wyższe wśród osób przyjmujących Metforminę w porównaniu do osób, które tego leku nieużywały1. To badanie wykazało również, że osoby biorące Metforminę, które spożywały mniejszą dawkę witaminy B12 z suplementu niż 6 µg dziennie, miały o prawie 8 razy wyższe ryzyko niedoboru tej witaminy w porównaniu do osób, które używały suplementy o dawce wyższej niż 25 µg. Autorzy badania stwierdzili, że „istnieje jasne powiązanie między przyjmowaniem Metforminy a biochemicznym niedoborem witaminy B12 wśród dorosłych osób z cukrzycą typu 2”.

W innym badaniu uczeni ocenili wpływ witaminy B12 wstrzykniętej domięśniowo na ból związany z neuropatią, powstałą jako powikłanie cukrzycy. Wpływ terapii witaminą B12 porównano do wpływu leku pod nazwa Nortriptyline2. Grupę osób z cukrzycą podzielono na dwie podgrupy z 50 osobami w każdej z nich. Terapia osób w grupie pierwszej polegała na wstrzyknięciu 2,000 µg witaminy B12 dwa razy na tydzień. Druga grupa otrzymała 10 mg dziennie leku Nortriptyline. Eksperyment trwał 3 miesiące. Po tym okresie czasu, ból związany z neuropatią zmniejszył się średnio o 3,66 jednostek wśród osób poddanych terapii witaminą B12, w porównaniu do 0,84 w drugiej grupie. Podobnie, odczucie mrowienia zmniejszyło się średnio o 3,48 jednostek po terapii witaminą B12 w porównaniu do 1,02 jednostek w drugiej grupie. Zmiany w odczuwaniu parestezji (niedowład, odrętwienie) też były korzystniejsze wśród osób poddanych terapii witaminą B12 –średnie obniżenie równe 2,98 w porównaniu do 1,06 w drugiej grupie. Na bazie tych wyników autorzy badania wywnioskowali, że „witamina B12 jest bardziej efektywną niż lek Nortriptyline, jeśli chodzi o leczenie symptomów neurologicznych, jako powikłań cukrzycy”. Wyżej opisane wyniki są podobne do tych opisanych przynajmniej w siedmiu innych badaniach. Podkreślają one znaczenie przyjmowania właściwej dawki witaminy B12 przez osoby z cukrzycą.

Właściwy poziom witaminy B12 w surowicy krwi potrzebny jest również do zapobiegania innego rodzaju powikłań osób chorujących na cukrzycę – chorób krążenia. Niedobór tej witaminy powoduje podwyższenie w organizmie aminokwasu zwanego homocysteiną. Podwyższony poziom homocysteiny podnosi ryzyko powstania chorób krążenia, podobnie jak podwyższony poziom cholesterolu. Wyniki badania Homocysteine Studies Collaboration wykazały, że każdy wzrost o 25% poziomu homocysteiny podnosi o 11% ryzyko powstania choroby niedokrwiennej serca i o 19% ryzyko wylewu3. Według innego badania wzrost homocysteiny o 5 µmol/L powiązany był z 18% wzrostem ryzyka powstania choroby wieńcowej4.

W celu obniżenia ryzyka powstania chorób krążenia, poziom witaminy B12 w surowicy krwi powinien wynosić przynajmniej 350 pmol/L (475 pg/ml). Badania wykazały, że u zdecydowanej większości pacjentów z cukrzycą nigdy nie zbadano poziomu witaminy B12. Nie wiadomo, czy lekarze nie są świadomi problemu niedoboru witaminy B12 u swoich pacjentów, czy z innego powodu nie zalecają jej pomiaru i suplementacji. W Polsce można zmierzyć poziom witaminy B12 (to koszt ok.10-40 zł, w zależności od laboratorium, w którym nastąpi pobranie krwi). W przypadku niższego poziomu niż ten wymieniony powyżej, należy rozpocząć używanie suplementu w wysokości 250-500 µg dziennie, w zależności od wieku (starsze osoby powinny przyjmować wyższą dawkę). Zawsze należy skonsultować decyzje włączenia suplementu z lekarzem. W przypadku jeśli lekarz nie jest świadomy kwestii niedoboru tej witaminy wśród osób chorych na cukrzycę i wynikających z tego problemów, warto podzielić się z lekarzem badaniami przytoczonymi w treści tego artykułu.

Częstotliwość występowania niedoboru witaminy B12 wśród osób chorych na cukrzycę zależy od granicy poziomu tej witaminy w surowicy uznany jako niedobór. W niektórych badaniach niewielki procent, rzędu 5-6% badanych zdiagnozowano z niedoborem. W innych częstotliwość wyniosła około 33%. Nawet jeżeli założymy, że tylko około 5% osób chorych na cukrzycę ma niedobór tej witaminy, w samej Polsce oznacza to około 125 tys. osób.

Roman Pawlak, Ph.D, RD
East Carolina University

Źródła:

  1. Reinstatler L, Qi YP, Williamson RS, Garn JV, Oakley GP Jr. Association of biochemical B12 deficiency with metformin therapy and vitamin B12 supplements. Diab Care, 2012;35:327–333.
  2. Talaei A, Siavash M, Majidi H, Chehrei A. Vitamin B12 may be more effective than nortriptyline in improving painful diabetic neuropathy. Int J Food Scien Nutr. 2009; 60(S5):71-76.
  3. Homocysteine Studies Collaboration. Homocysteine and risk of ischemic heart disease and stroke. A metaanalysis. JAMA, 2002;288:2015-2022.
  4. Humphrey LL, Rongwei F, Rogers K, Freeman M, Helfand M. Homocysteine level and coronary heart disease incidence: A systemic review and meta-analysis. Mayo Clin Proc, 2008;83(11):1203-1212.

Komentarze

Popularne posty

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Czy należy ograniczyć spożywanie cholesterolu w diecie? Część 4, ostatnia

W poprzednich częściach tej serii artykułów wspomniałem o tym, że w ostatnio wydanych zaleceniach dietetycznych odnośnie profilaktyki chorób pominięto to, które dotyczyło ograniczenia spożywania cholesterolu. W ostatnim artykule wspomniałem również, że najnowsze badania nie dają podstaw do usunięcia tego zalecenia. Przeciwnie, wykazały one związek między spożyciem cholesterolu a poziomem cholesterolu w surowicy krwi, wystąpieniem cukrzycy, a także potencjalnie wystąpienie chorób sercowo-naczyniowych. W tym artykule omówię podstawy na których opierały się wcześniejsze badania, w których zachęcano do ograniczenia spożycia cholesterolu w diecie. Zalecenia ograniczenia spożywania cholesterolu zostały oparte na bazie czterech różnych dowodów. 1) wyniki badań na zwierzętach; 2) skład blaszek miażdżycowych; 3) związek między spożyciem cholesterolu a wystąpieniem chorób sercowo-naczyniowych w badaniach epidemiologicznych i 4) badaniach z osobami, którym podano różna ilość cholesterolu w d...

Czy należy ograniczyć spożywanie cholesterolu w diecie? Część 2

Jak już wspomniałem, w pierwszej części mojej pracy, dokument Dietary Guidelines for Americans wydawany jest co pięć lat. W pierwszej jego wersji z roku 1980 czytamy: „Unikaj spożywania zbyt dużej ilości tłuszczu, tłuszczu nasyconego i cholesterolu.” 1 Dalej w tym samym dokumencie czytamy: „(...) rozsądne jest, żeby społeczeństwo amerykańskie obniżyło spożywanie tłuszczu, tłuszczu nasyconego i cholesterolu.” 1 W wersji tego dokumentu z roku 1985 pierwsze z wyżej przytoczonych zaleceń jest powtórzone słowo w słowo. Poza tym, czytamy w nim między innymi, że „(...) kraje takie jak nasz, w których dieta zawiera dużą ilość tłuszczu (szczególnie tłuszczu nasyconego) i cholesterolu mają tendencję posiadania wysokiego cholesterolu we krwi. (...)”. 1 W kolejnej edycji dokumentu czytamy: „Wybierz dietę niskotłuszczową, z małą ilością tłuszczu nasyconego i cholesterolu.” 1  Dodatkowo, czytamy w nim: „Większość autorytetów na temat zdrowia zaleca dietę z niską ilością tłuszczu, tłuszczu ...

Czy należy ograniczyć spożywanie cholesterolu w diecie? Część 1

W Stanach Zjednoczonych co pięć lat prawo amerykańskie nakazuje opublikowanie nowych zaleceń dietetycznych, które mają na celu obniżenie ryzyka chorób wśród Amerykanów. Zalecenia te publikuje się w dokumencie zwanym Dietary Guidelines for Americans. W zależności od edycji wydania dokument zawiera również rok, który wskazuje, na który okres czasu dane wydanie jest aktualne. Najnowsza edycja tego dokumentu nazywa się Dietary Guidelines for Americans 2015, co oznacza, że zawarte w tym dokumencie zalecenia są aktualne między rokiem 2015 a 2020.

Czy należy ograniczyć spożywanie cholesterolu w diecie? Część 3

Według najnowszych zaleceń zawartych w dokumentach Dietary Guidelines for Americans i zaleceń wydanych wspólnie przez Amerykańskie Stowarzyszenie Kardiologiczne i Amerykańskie Kolegium Kardiologów, nie ma poparcia w badaniach naukowych pogląd, że należy ograniczyć spożywanie cholesterolu w diecie. 1,2 Poniżej przeanalizuję wyniki kilku metaanaliz, które oszacowały wpływ spożycia cholesterolu na poziom cholesterolu w surowicy krwi i występowanie chorób. Szczegółowe wyniki dwóch metaanaliz zostały już wspomniane w pierwszej części tej serii artykułów. W roku 1992 dr Paul Hopkins opublikował wyniki metaanalizy odnośnie wpływu spożywanego cholesterolu w diecie na bazie 98 wyników badań. 3 W trzech z badań włączonych do tej metaanalizy średni poziom cholesterolu w surowicy krwi wśród uczestników badania był niższy pod koniec badania w porównaniu do poziomu na początku badania. We wszystkich pozostałych badaniach (razem 95) poziom w surowicy krwi się podwyższył. Dr Hopkins na bazie ...