Jak ze sobą rozmawiać, czyli o języku żyrafy i języku szakala – fotorelacja ze spotkania

Na styczniowym Klubie Zdrowia zaplanowaliśmy przekazać naszym gościom wiedzę bardzo użyteczną w codziennym życiu, wiedzę z zakresu zdrowej komunikacji.

Jest to chyba oczywiste, że sposób w jaki komunikujemy się ze sobą, to jakich używamy słów w rozmowie, kształtuje nasze wzajemne relacje. Niektóre słowa wypowiedziane do nas zostają w nas na wiele lat, budząc wzruszenie i przywołując jakby znikąd uśmiech, bądź też powodując cichy żal i smutek. Słowa mają moc budować i leczyć, ale też mają moc ranić i sprawiać ból drugiej osobie. Jak zatem rozmawiać ze sobą, by wzajemna komunikacja stała się źródłem zadowolenia i radości?

Porozumienie bez Przemocy (PbP), o którym mówiła dr Beata Baron, nazywane jest językiem empatii lub językiem serca, ponieważ związane jest z rozpoznawaniem uczuć i potrzeb (swoich, a także drugiej osoby), a też z otwartym ich wyrażaniem. Przemoc z kolei rozumiana jest jako każda forma wywierania nacisku (na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny), wywyższania się, ignorowania potrzeb i uczuć innych. Symbolem PbP jest żyrafa – zwierzę mające największe serce spośród wszystkich ssaków lądowych (wyobrażające miłość), zwierzę o długiej szyi, która pozwala widzieć znacznie dalej od innych zwierząt, a do tego łagodne, spokojne i pokojowo nastawione. W symbolice tej zawiera się również szczerość, umiejętność słuchania i brak oceniania innych. W PbP żyrafie przeciwstawia się szakala, jedno z najbardziej drapieżnych zwierząt. Szakal symbolizuje styl agresywny, krytykujący, wymuszający, manipulujący, podstępny, oceniający i osądzający.

Wszyscy potrzebujemy empatii i akceptacji, czyli otwartości na potrzeby i gotowości do wysłuchania. Nikt się z tym nie rodzi, tego trzeba się nauczyć – wyrobić w sobie nawyki PbP. A zacząć należy od uświadomienia sobie swoich utrwalonych, mniej lub bardziej toksycznych sposobów porozumiewania się z ludźmi, a potem przejść do kształtowania nowych, bardziej efektywnych sposobów komunikacji, które prowadzą do budowania harmonijnych i satysfakcjonujących relacji.

Zatem przyjrzyjmy się swojemu stylowi rozmowy. Zobaczmy, kiedy mówimy językiem żyrafy, a kiedy szakala. Uczmy się sztuki dobrej komunikacji. Rozwijajmy język serca. Okazujmy zrozumienie i akceptację dla wszystkich uczuć, które przeżywa nasz rozmówca. Nazywajmy je. Nigdy nie oceniajmy. Stosujmy zasadę 4 kroków, które budują dobrą rozmowę:

1. Opiszmy własne spostrzeżenia, zachowania, działania i fakty, bez oceniania i interpretacji (np. Przez cały dzień byłeś poza domem).
2. Nazwijmy to, co czujemy (np. Denerwuję się, gdy nie przychodzisz na czas).
3. Wyraźmy swoje potrzeby (np. Chciałabym chwilę z Tobą porozmawiać).
4. Wyraźmy prośbę (np. Chciałabym, byś miał dla mnie więcej czasu).

Po rozszerzenie zaprezentowanej wiedzy udajmy się do książek twórcy idei Porozumienia bez Przemocy, Marshalla Rosenberga.

Spotkanie miało charakter warsztatowy. Towarzyszył mu poczęstunek przygotowany przez Bar wegetariański Green Way.

A.R.
siegnijpozdrowie.org