Przejdź do głównej zawartości

„Ciosać kamień, czy szlifować kamień?” – o zarządzaniu sobą w czasie i organizacji czasu pracy

Zapraszamy na wykład, który zaskoczy Cię co najmniej paroma spostrzeżeniami. Podczas niespełna godzinnego spotkania dowiesz się szokujących faktów na temat zarządzania sobą w czasie i organizacji czasu. Poznasz niebanalne narzędzia, które pozwolą Ci lepiej organizować to, czym zajmujesz się na co dzień. Bez pseudomotywacyjnej gadki, prosto i na temat. Wykład będzie miał charakter interaktywny, a prelegent postawi słuchaczom liczne pytania. Przygotuj także swoje. Przyjdź i skorzystaj z obszernej wiedzy oraz zdobytego doświadczenia naszego wyjątkowego gościa!

Prelegent: Michał Łęgowski
Kiedy: 20 stycznia 2018 r.
Godzina: 18.30
Miejsce: ul. Zeylanda 11, Poznań, poziom +1
Organizator: Stowarzyszenie Promocji Zdrowego Stylu Życia – Sięgnij Po Zdrowie
Wstęp bezpłatny

Spotkaniu towarzyszy konkurs i poczęstunek.

Michał Łęgowski (www.michallegowski.pl) – doświadczony trener umiejętności społecznych i akredytowany coach International Coaching Federation (ACC). Ponadto, prezes zarządu firmy szkoleniowej Trainbrain Polska Sp. z o.o. (www.trainbrain.com.pl) i zaawansowany mówca w Toastmasters International z certyfikacją ALB, ACS. Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu o profilu absolwenta - trenera biznesu oraz uniwersytetu SWPS w Warszawie na kierunku psychologia. Wykładowca współpracujący na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Posiada certyfikację VCC (Vocational Competence Certificate) w praktyce trenerskiej. W latach 2012-2015 główny koordynator fundacji praktyków rozwoju osobistego MeetPRO. Organizował i prowadził warsztaty rozwojowe dla blisko 500 Polaków miesięcznie. Wcześniej przez dwa lata pracował w firmie szkoleniowej Life Architect (www.lifearchitect.pl) pod okiem Michała Pasterskiego (www.michalpasterski.pl). Mentor i ekspert dla AIP Inkubatory oraz trener prowadzący formułę Business Training dla Business Link w ramach projektu Polski Przedsiębiorczej. Trener bardzo aktywny zawodowo, w samym styczniu i lutym 2017 roku szkolił przez 22 dni oraz przeprowadził 56 sesji coachingowych. Regularnie występuje na konferencjach i wykładach, wypowiada się jako ekspert w mediach (m.in. kanał Discovery, reklama z udziałem eksperta dla Magne B6), posiada liczne materiały video na YouTube, występował na jednej scenie z takimi osobami jak Robert Cialdini, Jarosław Kuźniar, Jerzy Zientkowski, Adela Warać i prof. Jan Miodek.

Komentarze

  1. Świetnie się to prezentuje. Jestem pod wrażeniem. Uwielbiam przeglądać blogi tego typu w wolnych chwilach.

    OdpowiedzUsuń
  2. Jak zwykle świetny wpis, dlatego tak bardzo dobrze mi się tutaj wraca ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Byłem/widziałem no i polecam:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".

Popularne posty

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody

Koherentni żyją zdrowiej

Zachowania zdrowotne kształtują różne obszary życia mające wpływ na ludzkie zdrowie. W tych sferach ludzkiej aktywności można znaleźć te, które mają charakter prozdrowotny, ryzykowny lub antyzdrowotny. Osobiste wzięcie odpowiedzialności za sprawy własnego zdrowia stanowi istotny element profilaktyki zdrowotnej.  Jednym z elementów wpływających na kształt zachowań zdrowotnych są czynniki psychologiczne. Potrzebie troski o zdrowie sprzyjają przeświadczenie o poczuciu sensu życia oraz posiadanie celów, które warto realizować. Badacze zauważyli związki jakie istnieją pomiędzy różnymi cechami osobowościowymi a stosunkiem do zdrowia. Stworzono wiele modeli opisujących te zależności. Jednym z najbardziej znanych jest koncepcja poczucia koherencji (spójności) Antonovskiego. W psychologii zdrowia stanowi metodę oceny zachowań prozdrowotnych. Aaron Antonovsky (1923-1994) określił poczucie koherencji za rodzaj postawy ukształtowanej z trzech elementów: Zrozumiałość otaczającej rzeczywistości Pier

Trzydzieści przepisów na zielone szejki

Fot. Małgorzata Misiak O walorach zielonych szejków pisałam kilka dni temu. Są ciągle w modzie i myślę, że moda ta nigdy nie minie. Aby więc zachęcić tych, którzy jeszcze nie spróbowali, a urozmaicić szejkowanie (shake'owanie) tym, którzy szejkami się już znudzili, przekazuję trzydzieści przepisów na zielone szejki. Teraz możecie każdego dnia miesiąca mieć innego szejka! Szejkujcie i szukajcie swoich ulubionych smaków!

Mięso królicze — jeść, czy nie jeść

W czasie robienia dzisiejszych zakupów, nawiązała się między mną, a sprzedającym ciekawa rozmowa. Problem dotyczył jedzenia mięsa z królika. Powiedziałam, że nie uważam biblijnego podziału zwierząt na "czyste" i "nieczyste" jedynie za przepis ceremonialny, i że zasady diety biblijnej, będące wyrazem troski o zdrowie człowieka, nadal obowiązują. W związku z tym, mięso królicze nie powinno być spożywane przez ludzi. Mój rozmówca słysząc to, odrzekł zaskoczony: "Ale przecież to takie zdrowie mięso!". Nie dowierzał. Chciał poznać powody, dla których Pismo Święte zabrania jedzenia mięsa z królika. Zaczynając więc od anatomii i fizjologii, przedstawiłam fakty dotyczące tej kwestii. Rynek spożywczy promuje mięso królicze, reklamując, że należy do mięs delikatnych i dietetycznych, więc może konkurować z drobiem i rybami. Pismo Święte jednak nie bez powodu zalicza królika do zwierząt, które Bóg uznał za tzw. nieczyste (nie nadające się do spożycia). Rozwój bada