Skuteczność terapii z wykorzystaniem produktów pszczelich jest dobrze udokumentowana badaniami przedklinicznymi i klinicznymi. Miód wykazuje działanie antybiotyczne w stosunku do licznych mikroorganizmów. Silniej antybiotycznie działa przy rozpuszczeniu go w wodzie. W wodnym roztworze miodu powstaje H2O2. A zatem aktywność antybiotyczna rozcieńczonego miodu jest od 6 do 220 razy wyższa w porównaniu z miodem nierozcieńczonym.
Badania nad aktywnością antybiotyczną krajowych miodów odmianowych trwają od dawna, przynosząc coraz to nowe dane na ten temat. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że aktywność antybiotyczna krajowych miodów odmianowych jest dość zróżnicowana. W badaniach najwyższą aktywnością antybiotyczną wyróżniają się miody: nawłociowy, gryczany i nektarowo-spadziowy. Nieco niższą aktywnością antybiotyczną charakteryzują się miody: lipowy, spadziowy, wrzosowy i rzepakowy. Podobną aktywnością antybiotyczną charakteryzuje się nowozelandzki miód manuka. Miód wielokwiatowy i inne krajowe miody nektarowe, a także miód akacjowy odznaczają się niską aktywnością antybiotyczną.Opr. Na podstawie Postepów fitoterapii.
Komentarze
Prześlij komentarz
Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".