Przejdź do głównej zawartości

Jestem mamą, jestem wegetarianką – nowa książka dr. Romana Pawlaka

Niezależnie od tego, czy twoje dziecko ma kilka miesięcy czy kilkanaście lat, z pewnością zależy ci na tym, by dawać mu to, co najlepsze – również na talerzu – bo jesteś mamą. Jeśli jesteś też (lub pragniesz być) wegetarianką albo weganką, potrzebna ci jest wiedza na temat prawidłowego bilansowania roślinnych posiłków dla dzieci w różnym wieku, gdyż jest ona konieczna, by nie szkodzić, lecz wspierać i pomagać.

Wiedzę tę możesz zdobyć dzięki książce "Jestem mamą, jestem wegetarianką". Jej autor, dr Roman Pawlak, ceniony naukowiec i specjalista w dziedzinie dietetyki, odpowiada m.in. na pytania: Jak dbać o dietę roślinną w okresach intensywnego rozwoju dziecka? Jak zadbać o odpowiednie stężenie witaminy B12, D, żelaza, wapnia i cynku? Jakie są roślinne źródła białka? Co zrobić, by zwiększyć wchłanianie niektórych składników odżywczych?

„Stosowanie prawidłowo zbilansowanej diety roślinnej jest nie tylko bezpieczne, ale może wiązać się z wieloma korzyściami zdrowotnymi, takimi jak niższe ryzyko chorób krążenia, cukrzycy, zespołu metabolicznego, nadciśnienia, otyłości i nadwagi oraz niektórych nowotworów. (…) Nadal jednak zauważam, że wiedza na temat bezpiecznego stosowania diet wegetariańskich i wegańskich nie jest łatwo dostępna dla wszystkich, a w szczególności dla rodziców wegetariańskich dzieci oraz wegetarianek w ciąży. Jestem przekonana, że książka dr. Romana Pawlaka, wybitnego eksperta w dziedzinie wegetarianizmu i weganizmu, uzupełni tę dużą lukę w Polsce i pozwoli obecnym oraz przyszłym rodzicom czerpać z wegetarianizmu i weganizmu możliwie największe korzyści dla siebie i swoich dzieci”.

Małgorzata Desmond

specjalista medycyny żywienia, dietetyk
współzałożycielka Fundacji WIEMY CO JEMY


O autorze:

Dr Roman Pawlak jest profesorem odżywiania na East Carolina University w Stanach Zjednoczonych. Jest autorem szeregu badań naukowych opublikowanych w amerykańskich i międzynarodowych czasopismach naukowych oraz współautorem książki Matka wegetarianka i jej dziecko. Spośród książek jego autorstwa dotychczas ukazały się w języku polskim tytuły: W obronie wegetarianizmu, Zdrowe odżywianie bez tajemnic oraz Zatrzymaj młodość.

Książkę można nabyć w wydawnictwie "Źródła Życia". Cena detaliczna 25 zł.

Komentarze

Popularne posty

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Człowiek i zdrowie

Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje ...

O rybach dobrych i złych

Nie, to nie będzie bajka o posłusznych i niegrzecznych rybkach, choć z pewnością nie jeden z nas chciałby oderwać się od codziennej rzeczywistości, powspominać okres dzieciństwa i poczuć, przynajmniej na chwilę, błogą beztroskę. Czy ktoś dziś słyszał o rybach dobrych i złych? Prędzej możemy się dowiedzieć o rybach świeżych lub zepsutych; o tym, że cuchnące odświeżają, zmieniają datę przydatności do spożycia i sprzedają prawie jako wczoraj złowione. Ale o dobrych i złych ktoś słyszał? Rzadko, a szkoda, bo dobre mogą przynieść z sobą dobro, a złe...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...