Jest rzeczą ważną zaznajomienie się z dobrodziejstwami, jakie niesie leczenie dietą. Wszyscy powinni wiedzieć, co mogą zrobić dla samych siebie.
Czyste powietrze, światło słoneczne, wstrzemięźliwość, odpoczynek, gimnastyka, właściwa dieta, używanie wody i zaufanie w Bożą moc – oto prawdziwe lekarstwa, a jednocześnie podstawowe elementy zdrowego stylu życia. Nie wymagają one wielkich wydatków i zachodu. Nie szkodzą tak jak chemiczne lekarstwa.
Używanie naturalnych lekarstw wymaga jednak staranności i wysiłku, czego wielu nie chce okazać. Zaniechanie szkodliwych nałogów wiąże się z pewnym poświęceniem. Jeśli skłonimy się ku naturze, jeśli nie będziemy jej przeszkadzać, dokona ona swojego dzieła. Ci, co wytrwają w posłuszeństwie jej prawom, otrzymają w nagrodę zdrowe ciało i zdrowy umysł.
W przypadku chorych, w dziewięciu przypadkach na dziesięć, umiarkowane jedzenie i uprawianie ćwiczeń fizycznych, przy pogodnym nastroju ducha, umożliwiłoby odzyskanie zdrowia i zaoszczędzenie pieniędzy. Naturalny proces leczenia i odbudowy dokonuje się stopniowo, ale niecierpliwym wydaje się on zbyt powolny.
Co możesz uczynić sam dla siebie? Poznaj siebie i ucz się dbać o zdrowie. Jedz te rzeczy, które przyniosą ci najlepszą kondycję fizyczną. Jedz regularnie pokarm możliwie jak najzdrowszy, który dostarczy składników do budowania zdrowej krwi. Jadanie zbyt często i zbyt dużą ilość pokarmu przeciąża narządy trawienne i podwyższa temperaturę ciała. Krew staje się toksyczna i pojawiają się różnego rodzaju dolegliwości. Lekarz przepisuje na nie określone lekarstwa. Przynoszą one wprawdzie chwilową ulgę, lecz zwykle nie leczą choroby. One zmieniają przebieg choroby, a prawdziwe zło rośnie dziesięciokrotnie. Natura uczyniła co mogła, aby oczyścić organizm od nagromadzonych toksyn. Gdyby ją pozostawiono samą sobie, nastąpiłoby szybkie wyleczenie.
Chorzy mogą uczynić sami to, czego nie potrafią uczynić dla nich inni – uwalniać naturę spod ciężaru, jaki sami na nią włożyli. Powinni usunąć przyczynę choroby. Brak umiarkowania w jedzeniu i piciu bywa często powodem choroby. W wielu przypadkach najlepszym lekarstwem jest powstrzymanie się od jednego lub dwóch posiłków, aby przepracowane organy trawienne mogły odpocząć. Owocowa dieta, stosowana przez kilka dni, daje ulgę pracownikom umysłowym. Wielokrotnie, po krótkim czasie zupełnego powstrzymywania się od pokarmu, a następnie skromnego, naturalnego, umiarkowanego jedzenia, pacjent wraca do zdrowia, na skutek uzdrawiających wysiłków samego organizmu. Stosując wstrzemięźliwą dietę przez miesiąc czy dwa, wielu chorych przekonałoby się, że droga samozaparcia jest drogą zdrowia.
Także kilkudniowy post pomaga żołądkowi odpocząć. Mądre używanie wody (wewnętrznie i zewnętrznie) obniża temperaturę ciała i usuwa toksyny z organizmu. Przez wykorzystywanie wody nie można jednak wiele osiągnąć, jeśli chory nie czuje potrzeby ścisłego przestrzegania diety. Wielu narusza w swoim życiu zasady zdrowia, będąc nieświadomym zależności istniejącej między nawykami związanymi z jedzeniem i piciem, a zdrowiem. Ludzie nie rozumieją swojego właściwego stanu dopóki natura nie zaprotestuje bólami i dolegliwościami w organizmie przeciw nadużyciom, jaki znosi. Natura potrzebuje naszej pomocy. Jednak na ogół osoby cierpiące z powodu bólu stają się niecierpliwe i nie są chętne przejść leczniczą głodówkę.
Dbając o zdrowie, troszcz się także o swoje ubranie, aby umożliwiło ono swobodne krążenie krwi. Nie pozbawiaj się korzystania z czystego powietrza i codziennej gimnastyki. Bezczynność ludzkiego ciała sprowadza cierpienie i chorobę. Nie narażaj się na chorobę. Chroń nogi przed wilgocią i przemoknięciem. Używaj w różny sposób wodę, aby ulżyć sobie w cierpieniach. Jeśli twój styl życia nie określasz jako zdrowy, jak najszybciej dokonaj reformy życia.
W przypadku gdy lekarz widzi, że pacjent cierpi wskutek nieumiarkowanego jedzenia i picia lub innych złych nawyków, a nie poinformuje go o tym, wówczas wyrządza krzywdę swojemu bliźniemu. Ci, którzy rozumieją zasady życia, powinni przeciwdziałać przyczynom choroby. Czy można lekarza nazwać dobroczynnym, jeśli nie poucza pacjenta, że wstrzemięźliwość jest lekarstwem? Lekarze zajmują bardzo odpowiedzialne stanowisko. Powinni zalecać swoim pacjentom przede wszystkim odpowiednią dietę.
opr. Agata Radosh
Przedstawiono fragmenty książki E. G. White „Chrześcijanin a dieta”, Wydawca CHIW Znaki Czasu http://sklep.znakiczasu.pl/zdrowie/368-chrzescijanin-a-dieta.html
Ellen Gold White (1827-1915) - amerykańska reformatorka zdrowia, która ponad sto lat temu przekazała światu rady dotyczące zdrowego życia. Jej zalecenia obecnie zdumiewają m.in. specjalistów z dziedziny żywienia człowieka oraz lekarzy, co bezsprzecznie świadczy o fakcie, iż jej dzieła wyprzedziły epokę w której żyła. Zasady reformy zdrowia, jakie głosiła, zainicjowały rewolucję zapoczątkowaną przez Johna Kelloga, producenta płatków kukurydzianych. E. G. White promowała zasady wegetarianizmu, ukazując moralność człowieka, która powinna stronić od okrucieństwa wobec zwierząt. Uznawana za najbardziej płodną pisarkę w historii świata; napisała więcej książek niż jakakolwiek inna kobieta w historii.
Używanie naturalnych lekarstw wymaga jednak staranności i wysiłku, czego wielu nie chce okazać. Zaniechanie szkodliwych nałogów wiąże się z pewnym poświęceniem. Jeśli skłonimy się ku naturze, jeśli nie będziemy jej przeszkadzać, dokona ona swojego dzieła. Ci, co wytrwają w posłuszeństwie jej prawom, otrzymają w nagrodę zdrowe ciało i zdrowy umysł.
W przypadku chorych, w dziewięciu przypadkach na dziesięć, umiarkowane jedzenie i uprawianie ćwiczeń fizycznych, przy pogodnym nastroju ducha, umożliwiłoby odzyskanie zdrowia i zaoszczędzenie pieniędzy. Naturalny proces leczenia i odbudowy dokonuje się stopniowo, ale niecierpliwym wydaje się on zbyt powolny.
Co możesz uczynić sam dla siebie? Poznaj siebie i ucz się dbać o zdrowie. Jedz te rzeczy, które przyniosą ci najlepszą kondycję fizyczną. Jedz regularnie pokarm możliwie jak najzdrowszy, który dostarczy składników do budowania zdrowej krwi. Jadanie zbyt często i zbyt dużą ilość pokarmu przeciąża narządy trawienne i podwyższa temperaturę ciała. Krew staje się toksyczna i pojawiają się różnego rodzaju dolegliwości. Lekarz przepisuje na nie określone lekarstwa. Przynoszą one wprawdzie chwilową ulgę, lecz zwykle nie leczą choroby. One zmieniają przebieg choroby, a prawdziwe zło rośnie dziesięciokrotnie. Natura uczyniła co mogła, aby oczyścić organizm od nagromadzonych toksyn. Gdyby ją pozostawiono samą sobie, nastąpiłoby szybkie wyleczenie.
Chorzy mogą uczynić sami to, czego nie potrafią uczynić dla nich inni – uwalniać naturę spod ciężaru, jaki sami na nią włożyli. Powinni usunąć przyczynę choroby. Brak umiarkowania w jedzeniu i piciu bywa często powodem choroby. W wielu przypadkach najlepszym lekarstwem jest powstrzymanie się od jednego lub dwóch posiłków, aby przepracowane organy trawienne mogły odpocząć. Owocowa dieta, stosowana przez kilka dni, daje ulgę pracownikom umysłowym. Wielokrotnie, po krótkim czasie zupełnego powstrzymywania się od pokarmu, a następnie skromnego, naturalnego, umiarkowanego jedzenia, pacjent wraca do zdrowia, na skutek uzdrawiających wysiłków samego organizmu. Stosując wstrzemięźliwą dietę przez miesiąc czy dwa, wielu chorych przekonałoby się, że droga samozaparcia jest drogą zdrowia.
Także kilkudniowy post pomaga żołądkowi odpocząć. Mądre używanie wody (wewnętrznie i zewnętrznie) obniża temperaturę ciała i usuwa toksyny z organizmu. Przez wykorzystywanie wody nie można jednak wiele osiągnąć, jeśli chory nie czuje potrzeby ścisłego przestrzegania diety. Wielu narusza w swoim życiu zasady zdrowia, będąc nieświadomym zależności istniejącej między nawykami związanymi z jedzeniem i piciem, a zdrowiem. Ludzie nie rozumieją swojego właściwego stanu dopóki natura nie zaprotestuje bólami i dolegliwościami w organizmie przeciw nadużyciom, jaki znosi. Natura potrzebuje naszej pomocy. Jednak na ogół osoby cierpiące z powodu bólu stają się niecierpliwe i nie są chętne przejść leczniczą głodówkę.
Dbając o zdrowie, troszcz się także o swoje ubranie, aby umożliwiło ono swobodne krążenie krwi. Nie pozbawiaj się korzystania z czystego powietrza i codziennej gimnastyki. Bezczynność ludzkiego ciała sprowadza cierpienie i chorobę. Nie narażaj się na chorobę. Chroń nogi przed wilgocią i przemoknięciem. Używaj w różny sposób wodę, aby ulżyć sobie w cierpieniach. Jeśli twój styl życia nie określasz jako zdrowy, jak najszybciej dokonaj reformy życia.
W przypadku gdy lekarz widzi, że pacjent cierpi wskutek nieumiarkowanego jedzenia i picia lub innych złych nawyków, a nie poinformuje go o tym, wówczas wyrządza krzywdę swojemu bliźniemu. Ci, którzy rozumieją zasady życia, powinni przeciwdziałać przyczynom choroby. Czy można lekarza nazwać dobroczynnym, jeśli nie poucza pacjenta, że wstrzemięźliwość jest lekarstwem? Lekarze zajmują bardzo odpowiedzialne stanowisko. Powinni zalecać swoim pacjentom przede wszystkim odpowiednią dietę.
opr. Agata Radosh
Przedstawiono fragmenty książki E. G. White „Chrześcijanin a dieta”, Wydawca CHIW Znaki Czasu http://sklep.znakiczasu.pl/zdrowie/368-chrzescijanin-a-dieta.html
Ellen Gold White (1827-1915) - amerykańska reformatorka zdrowia, która ponad sto lat temu przekazała światu rady dotyczące zdrowego życia. Jej zalecenia obecnie zdumiewają m.in. specjalistów z dziedziny żywienia człowieka oraz lekarzy, co bezsprzecznie świadczy o fakcie, iż jej dzieła wyprzedziły epokę w której żyła. Zasady reformy zdrowia, jakie głosiła, zainicjowały rewolucję zapoczątkowaną przez Johna Kelloga, producenta płatków kukurydzianych. E. G. White promowała zasady wegetarianizmu, ukazując moralność człowieka, która powinna stronić od okrucieństwa wobec zwierząt. Uznawana za najbardziej płodną pisarkę w historii świata; napisała więcej książek niż jakakolwiek inna kobieta w historii.
Tak to prawda, zgadzam się z tym co tutaj jest napisane. Mądre słowa :)
OdpowiedzUsuń