Przejdź do głównej zawartości

Warsztaty pieczenia chleba - relacja

Podczas tegorocznego Festiwalu PROGRESSteron w Poznaniu, SPZSŻ przedstawiło program edukacyjny, poświęcony - jak zwykle - zagadnieniom zdrowotnościowym. Tym razem zachęcaliśmy uczestników warsztatów do samodzielnego wypiekania odżywczego chleba w domu, łącząc w ten sposób przygodę ze zdrowiem.

Warsztaty Pieczenia Chleba składały się z dwóch sesji. Podczas sesji pierwszej, teoretycznej, przybliżono uczestnikom historię chleba, przedstawiono istotną rolę błonnika w diecie oraz wskazano na niebezpieczeństwa jakie niesie ze sobą spożywanie pieczywa z białej, rafinowanej mąki. Uczestnicy mogli także zapoznać się ze sposobami przechowywania pieczywa, z różnymi typami mąk, zauważając różnice w ich wyglądzie, zależne od stopnia rafinacji.

Nasze społeczeństwo lubi pieczywo z białej mąki. Taką piękną biel zyskuje mąka, z której usunięto możliwe największą część otrąb i zarodków. Nie wielu jednak wie, że do okresu drugiej połowy XIX wieku chleb wypiekany był z mąki otrzymywanej ze zmielenia całego ziarna. Jednak żarna z czasem zostały wyparte przez przemysł młynarski. Dzięki nowym technologiom rozpoczęto produkcję białej mąki, a z nią zaczęto wypiekać biały chleb, chleb ubogi w witaminy, mikroelementy i błonnik.
Dziś przemysł nastawiony jest na produkcję białej mąki. Chleb z niej jest może smaczny, bułki lekkie i pulchne, ale jego odżywcza wartość jest nieomal żadna. Ma on tylko wartość energetyczną i to wszystko. Spożywanie pieczywa z białej, rafinowanej mąki jest jedną z przyczyn wielu chorób trapiących dzisiejsze społeczeństwo. Aby nie dopuścić do anemii i innych schorzeń, należy unikać wszelkich produktów rafinowanych, w tym tych z białej maki. Skoro chleb jest podstawą w naszej diecie, należy wybierać rozsądnie zdrowe pieczywo, czyli to z pełnego przemiału zboża. Najlepiej jednak nauczyć się wypiekać chleb samemu we własnym domu, do czego zachęcano podczas trwania warsztatów.

Druga sesja to czas dla praktycznych pokazów kulinarnych. Zaprezentowano krok po kroku sposób przygotowania ciast pod wypiek chleba bezglutenowego, na drożdżach, na zakwasie i chleba w specjalnym automacie do pieczenia.

Po spotkaniu uczestnicy brali udział w degustacji chlebów przygotowanych i upieczonych w domu. Otrzymali także przepisy na każdy z prezentowanych chlebów.

Cieszymy się niezmiernie z faktu, że są osoby pragnące prowadzić zdrowszy styl życia, chętne by pracować nad swoimi - nie zawsze zdrowymi - nawykami, chętne by doskonalić się w sztuce kulinarnej oraz dbające o to, by chleb jaki serwują sobie i swojej rodzinie był najzdrowszy.

Zobacz zdjęcia z warsztatów.

Komentarze

Prześlij komentarz

Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".

Popularne posty

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...
2 komentarze
Czytaj więcej

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...
57 komentarzy
Czytaj więcej

Człowiek i zdrowie

Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...
37 komentarzy
Czytaj więcej

O rybach dobrych i złych

Nie, to nie będzie bajka o posłusznych i niegrzecznych rybkach, choć z pewnością nie jeden z nas chciałby oderwać się od codziennej rzeczywistości, powspominać okres dzieciństwa i poczuć, przynajmniej na chwilę, błogą beztroskę. Czy ktoś dziś słyszał o rybach dobrych i złych? Prędzej możemy się dowiedzieć o rybach świeżych lub zepsutych; o tym, że cuchnące odświeżają, zmieniają datę przydatności do spożycia i sprzedają prawie jako wczoraj złowione. Ale o dobrych i złych ktoś słyszał? Rzadko, a szkoda, bo dobre mogą przynieść z sobą dobro, a złe...
7 komentarzy
Czytaj więcej