Przejdź do głównej zawartości

Bariery na drodze zmiany zachowań żywieniowych

Choć wiadomo powszechnie, że racjonalne odżywianie jest podstawową kategorią zachowań zdrowotnych, to często trudno wprowadzić trwałe zmiany w sposobie odżywiania w kierunku prozdrowotnym. W procesie zmian zachowań żywieniowych mogą zaistnieć różne bariery utrudniające lub obniżające efektywność jego przebiegu.

Dysonans poznawczy

Gdy człowiek spotyka się z jakąś informacją żywieniową, a informacja ta jest dla niego ważna, w przypadku gdy będzie niezgodna z dotychczasowym jego przekonaniem, może wywołać dysonans poznawczy. Dysonans poznawczy to stan dyskomfortu, czyli negatywnego emocjonalnego pobudzenia. Jeżeli, dla przykładu, ktoś spożywał mięso w przekonaniu, że jest to produkt całkowicie bezpieczny dla zdrowia, a ponadto niezbędny do utrzymania siły życiowej i kondycji, będzie odczuwał dyskomfort, gdy spotka się z argumentacją, że częste spożywanie mięsa i jego przetworów może przyczynić się do wielu chorób cywilizacyjnych. Sposobem na redukcję dysonansu jest zmiana podstawy poprzez zmianę nastawienia emocjonalnego — naszego stosunku do danego przedmiotu, zmianę stanu wiedzy na temat danego produktu i zmianę dotychczasowych nawyków. 

Dysonans poznawczy sprzyja kształtowaniu prozdrowotnych nawyków żywieniowych, choć zmiana preferencji żywieniowych, np. dla ludzi lubiących mięso, nie jest zawsze łatwa. Osoba może zredukować dysonans usprawiedliwiając własne zachowanie, między innymi przywołując przykłady osób lubiących mięso, które dożyły długiego wieku w zdrowiu lub powołując się na badania opisujące dobroczynny wpływ czerwonego wina, które miałoby ograniczać potencjalnie szkodliwe skutki spożywania mięsa.  

Uczucie przyjemności

Do barier psychospołecznych ograniczających oddziaływanie przekazów zdrowotnych zaliczamy przede wszystkim przyjemność, jaką można czerpać z niezdrowych nawyków. Spożywanie słodyczy, potraw smażonych, niezdrowych przekąsek, jakie możemy podjadać w towarzystwie przyjaciół, dostarczają przyjemności na poziomie fizjologicznym, ale i społecznym. I to właśnie przyjemność czerpana z niezdrowych nawyków jest bezpośrednim wzmocnieniem dla antyzdrowotnych zachowań, a nagroda wynikająca ze stosowania diety i odmawiania sobie przyjemności może być zauważalna dopiero po kilku latach. Zgodnie z zasadą określaną jako gradient wzmocnienia, bezpośrednia nagroda lub kara jest bardziej efektywna niż nagroda lub kara odroczona w czasie. Umiejętność odraczania gratyfikacji jest kształtowana w procesie wychowawczym.

Kontraprzekazy 

Inną barierą stojącą na drodze przyswajania zdrowych zachowań są różnego rodzaju kontraprzekazy. Często treści prozdrowotne w mediach muszą rywalizować z przeciwstawnymi przekazami odwołującymi się na przykład do chęci zaspokojenia pragnień, szukania przyjemności czy po prostu wygody. Często przyczyną podważania albo przyjmowania z oporami zaleceń żywieniowych są sprzeczne informacje na dany temat. Zmienność publikowanych wyników badań i rozmaitość diet mających sprzyjać zdrowiu budzą wątpliwości i zniechęcają do zmiany zachowań żywieniowych. Chaos informacyjny wprowadza dodatkowo fakt niedostatecznego oznakowania produktów spożywczych, fałszywe lub niejednoznaczne informacje zawarte w reklamie oraz podleganie wielu produktów procesom technologicznym, co utrudnia oszacowanie ich rzeczywistej wartości odżywczej. 

Postawa cyniczna i defetyzm 

Typową reakcją na informacje dotyczące zagrożeń zdrowia są postawa cyniczna i defetyzm. Żyjemy w świecie gdy codziennie stykamy się z informacjami na temat szkodliwego wpływu różnych substancji na zdrowie, co prowadzi do przekonania, że w zasadzie żadna żywność nie jest dziś bezpieczna. Ten ogrom zagrożeń i czyhających niemal z każdej strony niebezpieczeństw odbiera chęć do jakichkolwiek starań w walce, która nie daje szans na powodzenie. 

Nierealny optymizm wobec własnego zdrowia 

Kolejną barierą ograniczającą wprowadzanie zmian żywieniowych jest nierealny optymizm co do własnego zdrowia. Większość Polaków uważa swój ogólny stan zdrowia za lepszy od innych, zaś ryzyko własnego zachorowania za niższe, zatem odwoływanie się do zagrożenia chorobą na skutek nieracjonalnych zachowań żywieniowych jest dla wielu mało motywujące, a szczególnie dla osób młodych i zdrowych.

Samokontrola 

Decyzja o wprowadzeniu zmiany w swój sposób odżywiania wiąże się z samokontrolą, a jest ona dla większości trudniejsza niż kontrola świata zewnętrznego. Załamanie diety i rezygnacja z modyfikowania sposobu odżywiania występują często w sytuacji, gdy źle oszacujemy własne zasoby psychoenergetyczne związane z wprowadzaniem zmiany i procesem samokontroli oraz zaniżymy koszty (np. nie docenimy czasu potrzebnego na wprowadzenie zmiany). W praktyce osoby wykorzystujące energię na kontrolowanie siebie, wykazują niedobór tej energii w innych sytuacjach. Dlatego przed zmianą diety należy dobrze oszacować własne zasoby. Okres przechodzenia trudności w pracy lub życiu osobistym — przeżywania negatywnych stanów emocjonalnych, nie jest dobrym etapem na zmiany w sposobie żywienia, bowiem wtedy łatwo redukować napięcie wynikające z negatywnych emocji poprzez powrót do starych nawyków. 

Wizerunek współczesnej medycyny 

Klasycznym przykładem trudności w zmianie odżywiania jest niestosowanie się do zaleceń lekarzy i dietetyków pacjentów cierpiących na nadciśnienie, choroby metaboliczne, choroby serca, przewodu pokarmowego i inne. Jedna z przyczyn tego stanu rzeczy leży w powszechnym wizerunku współczesnej medycyny. Nie ma w nim miejsca na bliskie relacje z personelem medycznym, a wysoki poziom stresu pacjenta spotyka się zwykle z brakiem umiejętności komunikacyjnych i motywacyjnych lekarza. W konsekwencji może to prowadzić do niezrozumienia zaleceń lekarskich, pogłębić brak zaufania lub wzbudzić obronną reakcję pacjenta, która polega na unikaniu konfliktów z lekarzem. 

Zasada reaktancji

Jeszcze inną barierą na drodze wprowadzania zmian prozdrowotnych jest zasada reaktancji, mówiąca o tym, że wszystkie formy ograniczenia swobody budzą opór, co w konsekwencji może prowadzić do odrzucenia diety i przerwania zamiaru zmiany zachowań żywieniowych na prozdrowotne. Wydaje się, że niektóre pojęcia wymagają przewartościowania. Gdyby np. w miejsce określenia „produkty zabronione” używać sformułowania "produkty, na które można sobie pozwolić, ale rzadko, gdyż nie stanowią podstawy diety”, prawdopodobnie wzrósłby odsetek osób zachęconych do wprowadzenia zasad zdrowego odżywiania.

Opr.

Agata Radosh
siegnijpozdrowie.org 

Dodatek:

Skąd możesz czerpać siłę do zmiany nawyków?
  • „Ty zaś, Panie, nie oddalaj się! Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą”. (Ps 22,20)
  • „Pomoc moja jest od Pana, który uczynił niebo i ziemię”. (Ps 121,2)
  • „Co niemożliwego jest u ludzi, możliwe jest u Boga”. (Łk 18,27)
  • „Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie”. (Flp 4,13)

źródło: Miesięcznik Znaki Czasu

Komentarze

Popularne posty

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody

WZMOCNIJ ODPORNOŚĆ! Warsztaty edukacji zdrowotnej (online)

Stowarzyszenie Promocji Zdrowego Stylu Życia – Sięgnij Po Zdrowie zachęca do udziału w warsztatach zdrowotnych WZMOCNIJ ODPORNOŚĆ!, organizowanych przez Fundację Rozwoju Niebieska Strefa . Fundacja inicjuje program zdrowotnościowy kierowany głównie do mieszkańców Zielonej Góry. Z uwagi na transmisję online, każdy może z niego skorzystać. Kiedy: każda środa grudnia Godzina: 17.00 (dołączać można od godz. 16.45) Prelegent: Beata Śleszyńska – specjalista promocji zdrowia, doradca dietetyczny, koordynatorka wczasów zdrowotnych „Zdrowo na Nowo”, współautorka książki „Kuchnia w trosce o Twoje zdrowie”. Mieszkanka okolic Warszawy, żona i matka dwóch córek. Posiada szeroką wiedzę i duże doświadczenie praktyczne. Przebieg spotkania: wykład (30 min) + blok pytań i odpowiedzi (20 min) Jak dołączyć: Należy na urządzeniu zainstalować platformę ZOOM , a następnie wpisać kod (Meeting ID): 842 870 0062 lub kliknąć link: https://zoom.us/j/8428700062 Udział bezpłatny UWAGA: W programie wz

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r

Z boreliozą można wygrać

Wywiad z Lilianną Frankowską, prezesem Stowarzyszenia Chorych na Boreliozę , którego misją jest pomagać wszystkim, którzy czują się zagubieni i samotni w swojej chorobie. Agata Radosh: Chciałam porozmawiać o boreliozie, nazywaną też chorobą z Lyme. Maleńki pajęczak zmienia plany tysiącom ludzi, aby nie powiedzieć – niszczy je… Ale zacznijmy od tego, w jaki sposób dochodzi do zakażenia? Lilianna Frankowska: Kleszcze z rodzaju Ixodens ricinus występujące w Polsce, możemy spotkać już nawet w piwnicach, a nie tylko lasach czy łąkach. Są nosicielami wielu patogenów (podobno 140). Jednym z nich są bakterie z rodzaju Borrelia burgdorferi , które bytują i namnażają się w jelitach tych kleszczy. Kiedy kleszcz żeruje na swoim żywicielu, krętki aktywują się i wraz ze śliną przenikają pod skórę człowieka. Przyjmuje się, że do zakażenia dochodzi od 24 do 48 godzin, ale z naszych doświadczeń wynika, że ten czas może być znacznie krótszy. Należy podkreślić, że kleszcze we wszystkich swoich sta

Witamina B12 - fakty i mity

Nagranie wykładu dr. Romana Pawlaka z USA poświęconego kwestii zapobiegania niedoborom witaminy B12. Wykład odbył się dnia 20 lipca 2013 r. w Poznaniu, w ramach działalności Stowarzyszenia Promocji Zdrowego Stylu Życia. W zdecydowanej większości przypadków okazuje się, że wiedza jaką posiadamy odnośnie witaminy B12 w świetle aktualnych doniesień naukowych jest nieprawdziwa. Niedobór witaminy B12 występuje dość powszechnie na całym świecie. W grupie osób narażonych na jej niedobór znajdują się miedzy innymi weganie (ludzie, którzy nie spożywają mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego), laktoowowegetarianie (osoby, które nie spożywają produktów mięsnych, ale włączają do diety produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak mleko, przetwory mleczne i jajka), osoby po 50 roku życia, niezależnie od ich diety, osoby, które poddały się operacji żołądka lub którym wycięto dolną część jelita cienkiego, a także osoby chorujące na AIDS. Inni, w tym np. osoby chorujące na cukrzycę, a także każ