Przez wieki odmawiano im nie tylko prawa do zbawienia, ale nawet chrześcijańskiego pogrzebu; traktowano jako tych, którzy śmiertelnie zgrzeszyli, jednocześnie pozbawiając się jakiejkolwiek możliwości pokuty. Czy słusznie?
Na początek trzeba odróżnić samobójstwo od męczeństwa, które oznacza gotowość do oddania swego życia za najważniejsze, niepodważalne przekonania oraz bohaterskie poświęcenie w celu ratowania cudzego życia (np. kiedy żołnierz rzuca się na granat, by ocalić życie swoich towarzyszy). O ile samobójstwo jest w istocie zaprzeczeniem wartości naszego obecnego życia i ostatecznym rozwiązaniem dla życia, które wydaje się nie do zniesienia, to pozostałe wspomniane przypadki wyrażają szacunek i umiłowanie dla życia.
Przyjrzyjmy się opisanym w Biblii przypadkom samobójstw lub ich usiłowania oraz temu, co z nich wynika.
Biblijne przypadki samobójstw
Abimelech, śmiertelnie ranny od kamienia młyńskiego zrzuconego mu na głowę przez kobietę, poprosił swego towarzysza broni, by go dobił, aby uniknąć wstydu z powodu tak haniebnej śmierci 1 . Śmiertelnie ranny w bitwie Saul dobił się sam, a jego giermek, widząc to „również rzucił się na swój miecz i zginął razem z nim” 2 . Motywem tych dwóch śmierci był strach przed tym, co mogliby z nimi zrobić ich wrogowie. Z kolei Achitofel, jeden z doradców króla Absaloma, powiesił się po tym, gdy dowiedział się, że król odrzucił jego radę 3 . Zimri, który doszedł do władzy w wyniku zamachu stanu, gdy zorientował się, że ludzie go nie poparli, „wycofał się do warowni zamku królewskiego i podpaliwszy nad sobą zamek królewski, zginął” 4 . Judasz był tak emocjonalnie rozbity po zdradzeniu Jezusa, że się powiesił 5 . Samson odebrał życie sobie, a przy okazji wielu filistyńskim dostojnikom, gdy rozsunął kolumny podtrzymujące konstrukcję budynku, w którym wszyscy się znajdowali, tak że ten runął 6 . Po trzęsieniu ziemi w Filippi strażnik z miejscowego więzienia, sądząc że wszyscy więźniowie uciekli, próbował popełnić samobójstwo, ale został powstrzymany przez apostoła Pawła 7.
Komentarz
Po pierwsze, w kontekście powyższych przypadków należy zauważyć, że do większości samobójstw doszło podczas wojny i były one wynikiem strachu lub wstydu. Po drugie, inne przypadki są bardziej osobiste i odzwierciedlają – obok czynnika strachu – niskie poczucie własnej wartości. Wszystkie one miały miejsce w sytuacji wysokiego napięcia emocjonalnego. Po trzecie, samobójstwo jest wspominane bez jakichkolwiek prób moralnego osądu tego działania. Nie oznacza to oczywiście, że jest ono moralnie dopuszczalne. Po prostu pisarz biblijny ograniczył się tylko do zrelacjonowania zdarzenia.
Moralne znaczenie samobójstwa można zrozumieć jedynie poprzez biblijne spojrzenie na ludzkie życie: to Bóg dał nam życie, nie jesteśmy jego właścicielami, abyśmy mogli nim swobodnie dysponować. Przykazanie „nie zabijaj”, też ma tu coś do powiedzenia. Dlatego w świecie fizycznego i emocjonalnego bólu, chrześcijanin nie powinien brać pod uwagę samobójstwa jako moralnie uzasadnionego sposobu rozwiązywania problemów życiowych.
Sugestie
Jak zatem odnieść się do samobójstwa kogoś, kogo kochamy?
Po pierwsze, psychologia i psychiatria odkryły, że bardzo często samobójstwo jest wynikiem głębokiego emocjonalnego wstrząsu lub biochemicznej nierównowagi, towarzyszących stanom ciężkiej depresji czy wielkiego strachu. Nie powinniśmy osądzać osoby, która zdecydowała się na samobójstwo pod wpływem takich okoliczności.
Do drugie, Bóg w swej doskonałej sprawiedliwości bierze pod uwagę ten olbrzymi zamęt, jaki mamy w naszych zmartwionych głowach. On rozumie nas lepiej niż ktokolwiek inny. Zostawmy wieczną przyszłość naszych ukochanych w Jego miłosiernych rękach.
Po trzecie, z Bożą pomocą możemy pozbyć się poczucia winy przez uświadomienie sobie, że ci, którzy popełniają samobójstwa, często potrzebują profesjonalnej pomocy, której większość z nas nie byłaby w stanie udzielić.
I na zakończenie – jeśli kiedykolwiek myślałeś o popełnieniu samobójstwa, wiedz, że masz możliwość otrzymania profesjonalnej pomocy, że są leki, które mogą ci pomóc przezwyciężyć depresję; są też przyjaciele, którzy cię kochają i zrobiliby wszystko, by ci pomóc; jest też Bóg, który jest gotów zrobić coś dla ciebie bezpośrednio lub za pośrednictwem innych ludzi, by cię podtrzymać na duchu w twojej wędrówce ciemną doliną śmierci 8 . Nigdy nie trać nadziei!
Angel Manuel Rodriguez
1 Sdz 9,24. 2 I Sm 31,4-5. 3 II Sm 17,23. 4 I Krl 16,18. 5 Mt 27,5. 6 Sdz 16,29-30. 7 Dz 16,26-28. 8 Zob. Ps 23,4.
źródło: Miesięcznik Znaki Czasu
Komentarze
Prześlij komentarz
Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".