Przejdź do głównej zawartości

Pytanie: Mam kandydozę...

Po długotrwałej terapii antybiotykowej wykryto u mnie kandydozę (drożdżycę). Zażywam leki przeciwgrzybicze, ale chciałbym się dowiedzieć, jak mogę wesprzeć tę kurację dietą.

Specjalista dietetyk Wiesława Skrzypczak odpowiada:

W naszym przewodzie pokarmowym znajduje się wiele drobnoustrojów, w tym grzyby z rodzaju candida. Jest to naturalne, jednak niekiedy dochodzi do ich przerostu. Może to mieć miejsce pod wpływem takich czynników jak: stres, osłabienie odporności, zażywanie antybiotyków, chemio- i radioterapia, niewłaściwa dieta (bogata w cukry proste i uboga w składniki odżywcze). Narażone są na problemy grzybicze są także kobiety w ciąży, osoby stosujące leki hormonalne, oraz chorzy na cukrzycę i osoby starsze.

Najczęstsze objawy w zakażeniu candidą to:
– wzdęcia,
– bóle brzucha,
– biegunki,
– zaparcia,
– bóle głowy,
– zmęczenie,
– zaburzenia emocjonalne,
– bóle mięśni i stawów,
– alergie pokarmowego,
– nieprzyjemny zapach z ust,
– zgaga,
– biały nalot na języku,
– niepohamowana chęć spożywania słodyczy.

Kandydozę można wykryć przez badanie posiewów z błon śluzowych i kału, oraz testy z krwi.
Leczenie drożdżycy polega na przyjmowaniu zaleconych przez lekarza leków przeciwgrzybiczych i stosowaniu odpowiedniej diety. Pomocne są tu niektóre zioła, jak np. kwiat nagietka, Pau D'Arco, wilcakora (koci pazur-Cat's Claw) czy oregano. Zastosowanie ziół należy skonsultować z lekarzem. Na początku leczenia można się czuć trochę gorzej, tzn. mogą wystąpić lub nasilić się bóle głowy, wysypki, zmęczenie itd. Jest to efektem oczyszczania się organizmu z drożdżaków i wydzielanych przez nie toksyn. Dlatego należy pamiętać o wypijaniu codziennie 2 litrów wody, żeby usprawnić to oczyszczające działanie.

Z diety należy wyeliminować wysokoprzetworzoną żywność, zwłaszcza tą z wysokim indeksem glikemicznym (IG), czyli znacznie podnoszących poziom cukru we krwi. Zaliczamy do nich przede wszystkim cukier (można zastąpić go ksylitolem lub stewią), słodycze, przetwory pszenne (zwłaszcza z białej mąki), gotowe dania itd. Niekorzystne są również: słodkie mleko (laktoza), drożdże (chleb, bułki, ciasta, produkty zawierające ekstrakty drożdżowe), produkty będące efektem fermentacji (alkohol, ocet, sos sojowy, musztarda, majonez, ketchup, pikle, sery pleśniowe), grzyby, orzechy (mogą być na nich pleśnie), słodkie owoce (np. banany, winogrona) oraz wszystkie owoce suszone. Zaleca się także unikanie napojów gazowanych, czarnej herbaty i kawy. Dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, żeby wzmocnić układ immunologiczny. Korzystne są także pokarmy obfitujące w błonnik, ponieważ pełnią one rolę prebiotyku – powodują wzrost korzystnej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym. Wskazane są więc zbożowe produkty pełnoziarniste (oprócz pszenicy i orkiszu), żytni chleb na zakwasie, kasze, nieoczyszczony ryż, komosa ryżowa, amarantus, rośliny strączkowe (soja, fasola, soczewica), warzywa – najlepiej surowe lub krótko gotowane. Silne właściwości grzybobójcze ma czosnek stosowany na surowo lub krótko zaparzany (należy go zgnieść i odstawić na 10 min., aby uaktywnił się związek o nazwie allicyna). Wskazane jest także spożywanie tłoczonego na zimno oleju lnianego i oliwy z oliwek (kwasy omega 3 i omega 9 w nich zawarte mają właściwości przeciwzapalne). Uzupełnieniem diety powinny być preparaty probiotyczne zawierające korzystne szczepy bakterii, zwalczające zakażenia grzybicze, bakteryjne i wirusowe. Warto pamiętać także o kiszonkach.

Komentarze

Popularne posty

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Człowiek i zdrowie

Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje ...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...

O rybach dobrych i złych

Nie, to nie będzie bajka o posłusznych i niegrzecznych rybkach, choć z pewnością nie jeden z nas chciałby oderwać się od codziennej rzeczywistości, powspominać okres dzieciństwa i poczuć, przynajmniej na chwilę, błogą beztroskę. Czy ktoś dziś słyszał o rybach dobrych i złych? Prędzej możemy się dowiedzieć o rybach świeżych lub zepsutych; o tym, że cuchnące odświeżają, zmieniają datę przydatności do spożycia i sprzedają prawie jako wczoraj złowione. Ale o dobrych i złych ktoś słyszał? Rzadko, a szkoda, bo dobre mogą przynieść z sobą dobro, a złe...