Przejdź do głównej zawartości

Mąki bezglutenowe

Dieta bezglutenowa jest dietą zdrowotną, przy stosowaniu której należy całkowicie wykluczyć ze spożywanej żywności pokarmy zawierające w sobie gluten (rodzaj białka roślinnego znajdującego się w pewnych zbożach). Poza najpopularniejszą pszenicą w diecie bezglutenowej należy zrezygnować również z żyta, jęczmienia, owsa oraz podgatunków pszenicy np. płaskurki, pszenżyta czy orkiszu. Owies teoretycznie nie zawiera glutenu, jednak w praktyce jest silnie zanieczyszczony innymi zbożami.

Produktami naturalnie bezglutenowymi są: kukurydza, ryż, ziemniaki, soja, proso, gryka, tapioka, amarantus, maniok, soczewica, fasola, sago, sorgo, orzechy, a także mięso, owoce i warzywa.

Dieta bezglutenowa stosowana jest w leczeniu i profilaktyce celiakii, a także w chorobach z autoagresji (autoimmunologicznych), do których zalicza się m.in. toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, stwardnienie rozsiane, bielactwo, łuszczycę, sarkoidozę, a także chorobę Hashimoto i Gravesa-Basedowa.

Już 14 grudnia podczas Szkoły gotowania, którą organizujemy, przekażemy więcej informacji na ten temat. Dziś zamieszczamy przegląd mąk bezglutenowych. Polecamy zakup produktów z licencjonowanym znakiem przekreślonego kłosa lub wyłącznie u sprawdzonych sprzedawców.

Mąka z ciecierzycy (cieciorki)
Ma lekko orzechowy smak. Jest bogata w łatwo przyswajalne i wartościowe białko, fosfor, potas, żelazo, błonnik oraz witaminy z grupy B. Działa korzystanie na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi. Posiada zdolność wiązania składników. Szeroko wykorzystywana w kuchni indyjskiej do przygotowywania przekąsek, zagęszczania zup i sosów oraz jako dodatek do chleba i makaronów.

Mąka z quinoa (komosa ryżowa)
Ma delikatny, lekko orzechowy smak. Posiada bardzo dużą zawartość białka. Jest bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe, błonnik pokarmowy, żelazo, wapń, magnez, lizynę oraz witaminę A, E i witaminy z grupy B. Ma niski indeks glikemiczny. Stosowana m.in. do wypieku chleba i makaronów.

Mąka sojowa

Ma lekko orzechowy smak. To bogate źródło białka i błonnika. Zawiera dużo potasu, żelaza, magnezu, wapnia i cynku. Stanowi również źródło folianów. Jest puszysta i ma świetne właściwości wiążące. Po połączeniu z wodą, może być używana jako substytut jajek. Zagęszcza się nią również zupy i sosy. Poza tym służy do wypiekania pieczywa (przedłuża jego świeżość), ciast i wyrobu makaronów.

Mąka jaglana (z prosa)

Ma delikatny słodko-gorzki posmak o orzechowym aromacie. Jest bogata w białko, witaminy z grupy B, wapń, żelazo, potas, krzem i magnez. Jest lekkostrawna i odżywcza. Dobrze łączy się z innymi mąkami. Jest sucha, dlatego w wypiekach (np. chlebie) pochłania dużo wilgoci. Używana jako dodatek do naleśników, placków, pieczywa.

Mąka z amarantusa
Ma mocny i specyficzny smak, dlatego jako dodatek do wypieków, należy stosować ją z umiarem. Jest źródłem łatwo przyswajalnego białka, błonnika, wapnia, magnezu, fosforu, potasu, żelaza, antyoksydantów i witaminy A, E i witamin z grupy B. Ponadto zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe. Obniża poziom cholesterolu we krwi i jest lekkostrawna. Sprawdza się jako domieszka kilku łyżek do innych mąk przy wypieku pieczywa i ciast. Polepsza ich właściwości odżywcze i wpływa na smak. Najbezpieczniej kupować ją w małych ilościach w miarę potrzeb, bo szybko jełczeje.

Mąka ryżowa
Ma delikatny, lekko słodki smak. Jest lekkostrawna, bogata w skrobię, ziarnista i kleista. Służy jako zagęszczacz do sosów, a po wymieszaniu z innymi mąkami stanowi świetną bazę do wypieków. Wykorzystywana również do produkcji makaronów.

Mąka ziemniaczana

Ma postać zwięzłego, bezzapachowego proszku. Wykorzystywana głównie do zagęszczania zup, sosów, kisieli, do wypieku ciast i wyrobu pyz oraz klusek ziemniaczanych.

Mąka kukurydziana
Ma delikatny smak, charakterystyczny dla kukurydzy. Jest bogata w błonnik, potas, kobalt, selen, magnez, fosfor i witaminy z grupy B, E, A. Dobrze łączy się z innymi mąkami i wpływa na lekkość wypieków. Jest często wykorzystywana do wypieku ciast, babek czy np. tortilli. Doskonale sprawdza się jako panierka, dodatek do placków oraz zagęszczacz zup i sosów.

Mąka z tapioki (manioku)
Jest pozbawiona zapachu i smaku. Zawiera lekkostrawne węglowodany, nadaje się do potraw dietetycznych. W kuchni orientalnej używana głównie do zagęszczania zup, sosów, musów, lukrów. W strukturze podobna do mąki ziemniaczanej.

Mąka teff (z trawy abisyńskiej)
Ma ostry smak i aromat – im ciemniejszy kolor, tym mocniejszy. Bardzo zdrowa i bogata w wapń, żelazo, magnez, błonnik, kwas foliowy oraz antyoksydanty. Ma niski indeks glikemiczny więc nie powoduje gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi. Sprawdza się jako dodatek wypieku chleba, placków i ciast.

Mąka gryczana
Ma charakterystyczny, intensywny smak, znany wszystkim amatorom gryki. Jest bogata w żelazo, wapń, potas, witaminy z grupy B oraz przeciwutleniacze. Dodana do wypieków nadaje im przyjemną, ciemną barwę. Używana jest jako dodatek do chleba, wypieków oraz do wyrobu makaronów i naleśników.

Mąka migdałowa

Ma słodki, migdałowy smak. Doskonałe źródło potasu, magnezu, cynku, witaminy E oraz wit. z grupy B. Wykorzystywana podobnie jak mąka z orzecha włoskiego: do ciast, ciasteczek, zagęszczania oraz jako posypka i panierka.

Mąka z orzecha włoskiego
Ma intensywnie orzechowy smak i aromat. Jest bogata w błonnik, magnez, żelazo, cynk, miedź, fosfor, kobalt i lecytynę. Zawiera witaminę A, E i witaminy z grupy B. Jest smakowym i wartościowym dodatkiem do wypieków ciast i ciasteczek oraz posypką do lodów, deserów i sałatek.

Mąka kasztanowa

Ma wyjątkowy, słodki smak i aromat. Jest lekkostrawna, bogata w błonnik i w wolno wchłaniające się cukry. Zawiera magnez, potas, fosfor, żelazo, wapń, witaminę E, K i wit. z grupy B. Polecana dla osób z problemami żołądkowymi i dolegliwościami wątroby. Wykorzystywana do naleśników, pieczenia chleba, ciast i ciasteczek. Wzbogaca aromat potraw i sosów. Mąka uzyskana z kasztanów poddanych obróbce cieplnej ma wyrazistszy smak i zapach.

Mąka kokosowa

Ma bajecznie kokosowy, słodki smak i aromat. Nie zawiera cholesterolu i ma mniej kalorii niż wiórki kokosowe. Jest źródłem błonnika i białka, wapnia, cynku, magnezu oraz antyoksydantów. Reguluje poziom cukru we krwi. Jest świetnym dodatkiem do słodkich wypieków i deserów.

Mąka sezamowa
Ma słodki smak i intensywny aromat. Zawiera duże ilości wapnia, białka, magnezu, fosforu, cynku, miedzi i żelaza. Wykorzystywana jako dodatek do ciast, ciasteczek, naleśników, do wyrobu chałwy oraz jako panierka.

Mąka arachidowa
Ma smak i aromat orzeszków arachidowych. Jest bardzo puszysta. Bogata w białko, błonnik, cynk, fosfor i witaminy z grupy B. Obniża poziom cholesterolu. Stosowana do zagęszczania zup i sosów, jako dodatek do słodkich wypieków oraz posypka do deserów.

Mąka słonecznikowa
Ma smak i aromat charakterystyczny dla pestek słonecznika. Jest bogata w błonnik, białko, cynk, nienasycone kwasy tłuszczowe i żelazo. Zawiera witaminę A, D i E oraz B6. Jest świetnym dodatkiem do słonych i słodkich wypieków oraz posypką do deserów, płatków i koktajli.

Mąka dyniowa (z pestek dyni)
Ma smak i intensywny aromat pestek z dyni. Zawiera duże ilości błonnika, fosforu, żelaza, magnezu, cynku i miedzi, a także witaminę A i wit. z grupy B. Może służyć jako posypka do pieczywa oraz dodatek do ciast i placków.

Wykorzystano informacje: http://bezokruszka.pl/naturalne-maki-bezglutenowe/

Komentarze

  1. Te bezglutenowe mąki są świetne, o wiele lepsze niż standardowe. Ja się musiałam na takie przerzucić, bo niestety gluten mi nie służy, a zdrowie najważniejsze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".

Popularne posty

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Człowiek i zdrowie

Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje ...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...

O rybach dobrych i złych

Nie, to nie będzie bajka o posłusznych i niegrzecznych rybkach, choć z pewnością nie jeden z nas chciałby oderwać się od codziennej rzeczywistości, powspominać okres dzieciństwa i poczuć, przynajmniej na chwilę, błogą beztroskę. Czy ktoś dziś słyszał o rybach dobrych i złych? Prędzej możemy się dowiedzieć o rybach świeżych lub zepsutych; o tym, że cuchnące odświeżają, zmieniają datę przydatności do spożycia i sprzedają prawie jako wczoraj złowione. Ale o dobrych i złych ktoś słyszał? Rzadko, a szkoda, bo dobre mogą przynieść z sobą dobro, a złe...