Przejdź do głównej zawartości

Co leczymy, gdy ćwiczymy?

Brak aktywności fizycznej jest bardzo ważnym czynnikiem ryzyka wielu chorób. Siedzący tryb życia może wywierać wpływ m.in. na powstawanie choroby wieńcowej, otyłości, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego. Mało aktywne osoby mają mniej rozbudowaną sieć obocznych naczyń wieńcowych, co w razie zawału serca zmniejsza ich szansę na przeżycie.

Jak dużo aktywności fizycznej potrzeba, aby poprawić zdrowie?

Jeszcze 15 lat temu lekarze uważali, że jedynie intensywne i długotrwałe ćwiczenia fizyczne mogą przynieść zdrowotne korzyści. Jednak wyciskanie siódmych potów nie dla każdego jest przyjemnością i wcale nie działa korzystnie. W ostatnich latach wykazano, że aby poprawić kondycję fizyczną i zmniejszyć ryzyko wystąpienia wspomnianych chorób, wystarczy aktywność powodująca zużycie około 1000-2000 kilokalorii w ciągu tygodnia. Jest to aktywność o umiarkowanym nasileniu. Odpowiada na przykład przejściu żwawym krokiem około trzech kilometrów dziennie pięć razy w tygodniu.

A zatem obecnie specjaliści zalecają aktywność ruchową polegającą na co najmniej 30-minutowych ćwiczeniach bez przerwy, o umiarkowanym nasileniu przez większość dni w tygodniu (najlepiej codziennie). Najprostszą i jednocześnie najtańszą formą ćwiczeń jest szybki marsz na dystansie około dwóch, trzech kilometrów, a także pływanie, jazda na rowerze, gimnastyka lub spacer „pod górkę”.

Niestety, siedem na dziesięć dorosłych osób w krajach wysokorozwiniętych, także w Polsce, nie stosuje się do tych zaleceń. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że aktywność fizyczna jest niezwykle ważna dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Przyczynia się do utrzymania prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi, wzmacnia serce, obniża poziom cholesterolu, reguluje przemianę materii, zapobiega otyłości, a także chroni nas przed osteoporozą.

Aktywność fizyczna to także wspaniałe antidotum na stres codziennego życia, poprawia nasze samopoczucie, dodaje więcej energii. Jeżeli wydaje ci się, że jesteś zbyt zmęczony, aby ćwiczyć, zdziwisz się, jak wiele energii ci przybędzie, gdy tylko zaczniesz!

Trzeba pamiętać, że fizjologicznie sprawność fizyczna zaczyna zmniejszać się mniej więcej po 25. roku życia. Co 10 lat tracimy jej około 10 proc. Innymi słowy, w wieku 55 lat nasza sprawność jest o 30 proc. mniejsza, niż gdy mieliśmy 25 lat. Uważa się, że połowa utraty sprawności fizycznej wiąże się z brakiem regularnej aktywności fizycznej. Druga połowa wynika ze starzenia się, odżywiania, wpływu środowiska itp.

Nie zwlekaj! Zacznij poważnie dbać o swoje zdrowie.

Mariusz Słociak

RUCH:
  • pomaga kontrolować masę ciała — podczas ćwiczeń zwiększa się metabolizm, spalany jest nadmiar kalorii
  • zwiększa pojemność płuc, co sprawia, że organizm jest lepiej dotleniony
  • normuje ciśnienie krwi, poprawia krążenie oraz wzmacnia serce
  • obniża poziom cholesterolu i poprawia przepływ krwi w tętnicach; może nawet doprowadzić do cofnięcia zmian miażdżycowych
  • zmniejsza stres, napięcie i przygnębienie
  • poprawia sen — bez leków, które powodują skutki uboczne
  • podnosi zdolność organizmu do pozbywania się toksyn
  • poprawia metabolizm i chroni przed cukrzycą
  • wzmacnia kości i zwalcza osteoporozę
  • zwiększa wytrzymałość mięśni — używane nieregularnie słabną i wiotczeją
  • poprawia sylwetkę i zmniejsza problemy z kręgosłupem
  • chroni przed nowotworami

WSKAZÓWKI:
  • zaczynaj ćwiczenia powoli i stopniowo zwiększaj ich intensywność
  • ćwicz przed posiłkiem
  • poświęć czas na rozgrzewkę, a następnie na rozluźnienie się po zakończeniu ćwiczeń
  • przerwij ćwiczenia i udaj się do lekarza, jeżeli pojawi się któryś z poniższych objawów, gdyż może być to symptomem poważnej choroby:
  • ból w klatce piersiowej promieniujący do zębów, szczęki, szyi czy lewego ramienia
  • trudności w oddychaniu
  • zawroty głowy lub omdlenie
  • nieregularne bicie serca podczas ćwiczeń i odpoczynku
  • ból i obrzęk stawów
  • nudności lub wymioty po ćwiczeniach
  • uczucie przewlekłego przemęczenia
  • nieuzasadniona utrata masy ciała

Komentarze

Popularne posty

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Człowiek i zdrowie

Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje ...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...

O rybach dobrych i złych

Nie, to nie będzie bajka o posłusznych i niegrzecznych rybkach, choć z pewnością nie jeden z nas chciałby oderwać się od codziennej rzeczywistości, powspominać okres dzieciństwa i poczuć, przynajmniej na chwilę, błogą beztroskę. Czy ktoś dziś słyszał o rybach dobrych i złych? Prędzej możemy się dowiedzieć o rybach świeżych lub zepsutych; o tym, że cuchnące odświeżają, zmieniają datę przydatności do spożycia i sprzedają prawie jako wczoraj złowione. Ale o dobrych i złych ktoś słyszał? Rzadko, a szkoda, bo dobre mogą przynieść z sobą dobro, a złe...