Przejdź do głównej zawartości

Książka o diecie, która leczy

W ostatnim czasie otrzymałam możliwość zapoznać się z książką George Malkmusa pt. "Dieta Alleluja leczy raka", którą wydało w Polsce wydawnictwo Vocatio. Książka w oryginale nosi tytuł „God’s Original Diet” i przyznam, że – według mnie – ten tytuł zdecydowanie bardziej odpowiada treści książki, która skupia się na tym, co Pismo Święte naucza o zdrowiu i żywieniu.

Autor książki przytacza wiele wersetów biblijnych – począwszy od stworzenia człowieka i dania mu najlepszej dla niego diety, które wskazują na prozdrowotny i terapeutyczny efekt właściwego stylu życia. Opisuje w jaki sposób człowiek, wykorzystując daną mu wolną wolę, odłączył się od Boga, co pociągnęło za sobą zmiany w pierwotnej diecie i liczne konsekwencje. Dzieli się osobistym doświadczeniem powrotu do zdrowia. Dużo uwagi poświęca odpowiedzi na pytania: dlaczego chrześcijanie, ludzie oddani i poświęceni Bogu chorują i umierają oraz gdzie jest Bóg, gdy cierpimy.

Malkmus przestrzega przed sposobem odżywiania promowanym przez branżę spożywczą, bo to właśnie ona – w jego przekonaniu – tworzy pacjentów dla branży medycznej. Przekazując swoje spostrzeżenia dotyczące powszechnych problemów zdrowotnych, takich jak rak, cukrzyca, osteoporoza, choroby układu krążenia, alergie, astma, itd., akcentuje, że w większości przypadków ich sprawcami jest zły styl życia, z tradycyjną dietą na czele. Jest przekonany, że szacunek do Bożych praw zdrowia (spożywanie właściwej żywności, uprawianie ćwiczeń fizycznych, dotlenianie organizmu, korzystanie ze słońca, kontrola stresu, odpoczynek, pielęgnowanie wiary i zaufania) może przynieść nieopisane korzyści dla ciała i ducha.

Omawiając kwestie dietetyczne charakteryzuje opracowaną przez siebie dietę podtrzymującą zdrowie i dietę przywracającą zdrowie. Komunikuje, że – w zależności od choroby i jej zaawansowania – niektórzy ludzie powinni jej przestrzegać bardziej rygorystycznie w celu osiągnięcia lepszych rezultatów; inni mogą stosować naturalną dietę spożywając produkty wspomagające ich układ odpornościowy. Gwarantuje, że istnieją tysiące ludzi, którzy propagowaną przez niego dietą roślinną pokonali poważne choroby, wobec których konwencjonalna medycyna często była bezsilna.

Osobiście znam przypadki osób, którzy uporali się z pewnymi kłopotami zdrowotnymi po zastosowaniu zaleceń George Malkmusa.

Niniejsza recenzja prezentuje treści zawarte w książce George Malkmusa. Nie ma na celu odprowadzenia kogokolwiek od wszelkich prób ratowania zdrowia metodami konwencjonalnymi. 

Ponieważ Dieta Alleluja według wielu specjalistów jest dietą kontrowersyjną, pragnę podkreślić, że wybór rodzaju diety jest osobistą sprawą każdego człowieka, który decydując się na określoną dietę, powinien kierować się rozsądkiem i poczuciem odpowiedzialności.

Zainteresowanych treścią zachęcam do nabycia książki u wydawcy.

Agata Radosh
siegnijpozdrowie.org

Komentarze

Popularne posty

Witamina B12 - fakty i mity

Nagranie wykładu dr. Romana Pawlaka z USA poświęconego kwestii zapobiegania niedoborom witaminy B12. Wykład odbył się dnia 20 lipca 2013 r. w Poznaniu, w ramach działalności Stowarzyszenia Promocji Zdrowego Stylu Życia. W zdecydowanej większości przypadków okazuje się, że wiedza jaką posiadamy odnośnie witaminy B12 w świetle aktualnych doniesień naukowych jest nieprawdziwa. Niedobór witaminy B12 występuje dość powszechnie na całym świecie. W grupie osób narażonych na jej niedobór znajdują się miedzy innymi weganie (ludzie, którzy nie spożywają mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego), laktoowowegetarianie (osoby, które nie spożywają produktów mięsnych, ale włączają do diety produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak mleko, przetwory mleczne i jajka), osoby po 50 roku życia, niezależnie od ich diety, osoby, które poddały się operacji żołądka lub którym wycięto dolną część jelita cienkiego, a także osoby chorujące na AIDS. Inni, w tym np. osoby chorujące na cukrzycę, a także każ...

Dzień ostatnich razów

Dokładnie pięć lat temu był dzień, który nie wyróżniał się niczym szczególnym. Nie miał w sobie nic z pożegnania. Był zwykły — zwykły jak wiele innych dni. To był dzień, w którym ostatni raz rozmawiałam z Tatą przez telefon.  To był dzień, w którym ostatni raz byłam z Nim w Jego domu. Ostatni raz pomagałam Mu ubrać i zdjąć płaszcz. To był dzień, w którym ostatni raz wsiadł do mojego samochodu. Ostatni raz usiadł obok. Ostatni raz zapiął pas. Ostatni raz widział drogę do miasta, którą przemierzał regularnie przez 57 lat. To był dzień, w którym ostatni raz był na wizycie u lekarza i wyszedł zadowolony. To był dzień, w którym ostatni raz proponowałam, byśmy razem wypili herbatkę poza domem. To był dzień, w którym ostatni raz poprosiłam Tatę, by podzielił się ze mną swoimi wspomnieniami. To był dzień, w którym ostatni raz rozmawialiśmy. Ostatni raz przytulaliśmy się. Ostatni raz głaskałam Jego dłoń.  To był dzień, w którym ostatni raz modliliśmy się razem.  To był dzień, w kt...

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Czy Jan Chrzciciel był wegetarianinem?

Zgodnie z twierdzeniem zawartym w Mt 3,4 oraz Mk 1,6 dieta Jana Chrzciciela składała się z „szarańczy i miodu leśnego” [gr. akrides , l.mn. słowa akris ]. Nie wiadomo, czy ewangeliści mieli na myśli, że Jan nie jadał niczego innego poza szarańczą i miodem leśnym, czy też, że stanowiły one główne składniki jego pożywienia. Możliwe jest również, że „szarańcza i miód leśny” uważane były za składniki wyróżniające dietę proroka, podobnie jak „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany” sprawiały, że był uważany za następcę starożytnych proroków. Jan mógł też ograniczać się do spożywania „szarańczy i miodu leśnego” tylko wtedy, gdy inne produkty spożywcze nie były łatwo dostępne. „Szarańcza i miód leśny” mogły w końcu stanowić jedynie przykłady różnorodnych produktów spożywczych dostępnych w naturze, a nazwy te należy traktować jako stosowany w krajach Orientu obrazowy sposób na podkreślenie jego samotniczego, pełnego wstrzemięźliwości życia, które wiódł z dala od ludzi. Z uwagi na fak...

Z boreliozą można wygrać

Wywiad z Lilianną Frankowską, prezesem Stowarzyszenia Chorych na Boreliozę , którego misją jest pomagać wszystkim, którzy czują się zagubieni i samotni w swojej chorobie. Agata Radosh: Chciałam porozmawiać o boreliozie, nazywaną też chorobą z Lyme. Maleńki pajęczak zmienia plany tysiącom ludzi, aby nie powiedzieć – niszczy je… Ale zacznijmy od tego, w jaki sposób dochodzi do zakażenia? Lilianna Frankowska: Kleszcze z rodzaju Ixodens ricinus występujące w Polsce, możemy spotkać już nawet w piwnicach, a nie tylko lasach czy łąkach. Są nosicielami wielu patogenów (podobno 140). Jednym z nich są bakterie z rodzaju Borrelia burgdorferi , które bytują i namnażają się w jelitach tych kleszczy. Kiedy kleszcz żeruje na swoim żywicielu, krętki aktywują się i wraz ze śliną przenikają pod skórę człowieka. Przyjmuje się, że do zakażenia dochodzi od 24 do 48 godzin, ale z naszych doświadczeń wynika, że ten czas może być znacznie krótszy. Należy podkreślić, że kleszcze we wszystkich swoich sta...