Przejdź do głównej zawartości

Uwierz w siebie!

Tego dnia dr Peale właśnie skończył wykład, gdy podszedł do niego mężczyzna, mówiąc, że potrzebuje z doktorem pilnie porozmawiać o sprawie dla niego najważniejszej. Przyjechał do tego miasta, aby załatwić bardzo ważną sprawę w swoim życiu. Zakładał, że jeśli się uda, to warto żyć, jeśli zaś nie, jest skończony. Doktor Peale zachęcał mężczyznę, by się odprężył, mówiąc, że nic nie jest aż tak ostateczne. Powiedział: "Jeśli się uda, to świetnie, jeśli zaś nie, cóż, jutro jest znów nowy dzień i nowa szansa". Słysząc to mężczyzna przyznał, że brak mu wiary w siebie, czuje się niepewnie, nie wierzy w powodzenie, a nawet czuje się prawie przegrany. "Przez całe życie dręczy mnie poczucie niższości, niepewności, zwątpienia w siebie. Jak mogę zyskać choć trochę wiary w siebie?" - zapytał. Dr Peale odrzekł: "Myślę, że trzeba zrobić dwie rzeczy. Po pierwsze, odkryć dlaczego ma pan poczucie własnej niemocy. To wymaga analizy i może jakiś czas potrwać. Do schorzeń życia emocjonalnego musimy podchodzić tak jak lekarz, który bada źródło fizycznych dolegliwości. Ale żeby Panu pomóc w tej konkretnej sytuacji, dam panu radę, która poskutkuje, pod warunkiem, że się pan do niej zastosuje".

Gdy mężczyzna w skupieniu słuchał, doktor mówił dalej: "Proponuję, żeby idąc dziś wieczorem ulicą, powtarzał pan pewne słowa, które dziś panu podam. Proszę je powtórzyć kilkakrotnie po położeniu się do łóżka. Rano, proszę te słowa wypowiedzieć trzy razy przed wstaniem z łóżka. W drodze na to ważne spotkanie proszę powtórzyć je znów trzy razy. Proszę robić to z wiarą, a otrzyma pan wystarczającą siłę i zdolność, by poradzić sobie z tą ważną dla pana sprawą".

Sentencja, którą polecił dr Peale sfrustrowanemu mężczyźnie brzmiała następująco: "Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia" (List do Filipian 4,13). Zaskoczony treścią mężczyzna przyznał, że nie zna tych słów i poprosił, aby doktor zapisał je na kartce. Kończąc spotkanie doktor polecił stosować się ściśle do jego zalecenia, wyrażając wiarę, że wszystko będzie dobrze. Mężczyna wstał, podziękował i wyszedł.

Po jakimś czasie do doktora dotarła wiadomość o treści: "Doktorze Peale, ta prosta formuła sprawiła cuda w moim życiu. Wydaje się to takie niewiarygodne, że kilka słów z Biblii może tyle zdziałać".

Uwierz w siebie w Nowym 2014 Roku i podejmuj wyzwania!

Opracowanie na podstawie książki "Moc pozytywnego myślenia" N. V. Peale. 

Komentarze

  1. Książka dr N.V. Peal'a musi być świetna. Proszę powiedzieć gdzie ja można kupić, będę bardzo wdzięczna,
    pozdrawiam,
    Yva

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Książkę można pobrać na chomikuj.pl czy kupić w księgarni. Ja często nabywam książki na allegro.pl. I również tę książkę można dostać tam za kilkanaście złotych. A warto ją przeczytać i prezentowane zasady wcielać w życie. Pozdrawiam!

      Usuń

Prześlij komentarz

Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".

Popularne posty

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...

Czy cholesterol z jajek, mięsa, masła, mleka i smalcu faktycznie nie szkodzi?

Na antenie Polskiego Radia jakiś czas temu ukazała się  rozmowa z gośćmi redaktora Romana Czejarka o "największych mitach żywieniowych", w której dziennikarka Krystyna Naszkowska, autorka książki "Jedz co chcesz. Sąd nad polskim stołem" twierdzi, że wiedza specjalistów, osób mających ogromną wiedzę na temat żywności, często nie przedostaje się do opinii publicznej i dlatego społeczeństwo tkwi w stereotypach. Uważa, że pogląd głoszący, iż cholesterol jest naszym potwornym wrogiem jest największym oszustwem, a jaja możemy jeść w dowolnej ilości, bo są zupełnie nieszkodliwe. Wiele podobnych w treści informacji znajduje się także w Internecie. Można spotkać nawet specjalistów, którzy mają kompletnie odmienne spojrzenie na ten sam problem. To budzi niepewność i brak zaufania do instytucji służby zdrowia, bowiem społeczeństwo oczekuje konkretnych, jednolitych zaleceń. Trzeba pamiętać, że każdego roku towarzystwa naukowe czy grupy robocze z różnych dziedzin publikują...

Czy chrześcijanie mogą jeść mięso?

Jakiś czas temu wpadł na moją skrzynkę pocztową list nawiązujący do wywiadu jakiego udzieliłam kiedyś dla wegemaluch.pl. A w liście pytanie. Poniżej zamieszczam treść listu i moją odpowiedź na niego. Wydaje mi się, że ta korespondencja może zainteresować czytelników bloga, a nawet być może odkrywczą... * ** Szanowna Pani, W wywiadzie „Wegetariańska ścieżka” zaciekawiła mnie Pani wypowiedź, gdzie cytuje Pani Biblię (ja również jestem chrześcijaninem). Być może niewłaściwie ją odebrałem – czy uważa Pani, że chrześcijanie nie mogą jeść mięsa? Gdy czytam Dzieje Apostolskie 10,9-16, znajduję pełne potwierdzenie, że spożycie mięsa (w tym tzw. nieczystego) jest aprobowane przez Pana Boga, a nawet jesteśmy do tego zachęcani („bierz i jedz”). Postrzegam wegetarianizm jako kwestię wyboru stylu życia, przy uwzględnieniu jego wpływu na zdrowie i samopoczucie, ale nie jako jedynej alternatywy dla chrześcijanina, który chce żyć zgodnie z własnym sumieniem. G. Odpowiedź na list:

INOX – czyli o garnkach ze stali nierdzewnej

Czym kierujesz się kupując garnki czy sztućce? Czy wybierasz te ze stali nierdzewnej? Czy wiesz co oznacza symbol 18/10?  Przy okazji poszukiwań szybkowaru w minionym tygodniu, rozczytałam się w temacie. A ponieważ uznałam to za interesujące, dzielę się tym. Garnki mogą być wykonywane z różnych materiałów odpornych na wysoką temperaturę i deformację np.: ze stali węglowej (najczęściej emaliowane i zdobione), stopów aluminium, stopów miedzi, stali nierdzewnej chromowo-niklowej (INOX to jej symbol), żeliwa, szkła i ceramiki (w tym gliny). Niewątpliwie, naczynia do naszej kuchni powinny być mądrze wybrane, ponieważ używając nieodpowiednich naczyń, łatwo o kłopoty ze zdrowiem .