Przejdź do głównej zawartości

Co leczymy, gdy ćwiczymy?

Brak aktywności fizycznej jest bardzo ważnym czynnikiem ryzyka wielu chorób. Siedzący tryb życia może wywierać wpływ m.in. na powstawanie choroby wieńcowej, otyłości, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego. Mało aktywne osoby mają mniej rozbudowaną sieć obocznych naczyń wieńcowych, co w razie zawału serca zmniejsza ich szansę na przeżycie.

Jak dużo aktywności fizycznej potrzeba, aby poprawić zdrowie?

Jeszcze 15 lat temu lekarze uważali, że jedynie intensywne i długotrwałe ćwiczenia fizyczne mogą przynieść zdrowotne korzyści. Jednak wyciskanie siódmych potów nie dla każdego jest przyjemnością i wcale nie działa korzystnie. W ostatnich latach wykazano, że aby poprawić kondycję fizyczną i zmniejszyć ryzyko wystąpienia wspomnianych chorób, wystarczy aktywność powodująca zużycie około 1000-2000 kilokalorii w ciągu tygodnia. Jest to aktywność o umiarkowanym nasileniu. Odpowiada na przykład przejściu żwawym krokiem około trzech kilometrów dziennie pięć razy w tygodniu.

A zatem obecnie specjaliści zalecają aktywność ruchową polegającą na co najmniej 30-minutowych ćwiczeniach bez przerwy, o umiarkowanym nasileniu przez większość dni w tygodniu (najlepiej codziennie). Najprostszą i jednocześnie najtańszą formą ćwiczeń jest szybki marsz na dystansie około dwóch, trzech kilometrów, a także pływanie, jazda na rowerze, gimnastyka lub spacer „pod górkę”.

Niestety, siedem na dziesięć dorosłych osób w krajach wysokorozwiniętych, także w Polsce, nie stosuje się do tych zaleceń. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że aktywność fizyczna jest niezwykle ważna dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Przyczynia się do utrzymania prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi, wzmacnia serce, obniża poziom cholesterolu, reguluje przemianę materii, zapobiega otyłości, a także chroni nas przed osteoporozą.

Aktywność fizyczna to także wspaniałe antidotum na stres codziennego życia, poprawia nasze samopoczucie, dodaje więcej energii. Jeżeli wydaje ci się, że jesteś zbyt zmęczony, aby ćwiczyć, zdziwisz się, jak wiele energii ci przybędzie, gdy tylko zaczniesz!

Trzeba pamiętać, że fizjologicznie sprawność fizyczna zaczyna zmniejszać się mniej więcej po 25. roku życia. Co 10 lat tracimy jej około 10 proc. Innymi słowy, w wieku 55 lat nasza sprawność jest o 30 proc. mniejsza, niż gdy mieliśmy 25 lat. Uważa się, że połowa utraty sprawności fizycznej wiąże się z brakiem regularnej aktywności fizycznej. Druga połowa wynika ze starzenia się, odżywiania, wpływu środowiska itp.

Nie zwlekaj! Zacznij poważnie dbać o swoje zdrowie.

Mariusz Słociak

RUCH:
  • pomaga kontrolować masę ciała — podczas ćwiczeń zwiększa się metabolizm, spalany jest nadmiar kalorii
  • zwiększa pojemność płuc, co sprawia, że organizm jest lepiej dotleniony
  • normuje ciśnienie krwi, poprawia krążenie oraz wzmacnia serce
  • obniża poziom cholesterolu i poprawia przepływ krwi w tętnicach; może nawet doprowadzić do cofnięcia zmian miażdżycowych
  • zmniejsza stres, napięcie i przygnębienie
  • poprawia sen — bez leków, które powodują skutki uboczne
  • podnosi zdolność organizmu do pozbywania się toksyn
  • poprawia metabolizm i chroni przed cukrzycą
  • wzmacnia kości i zwalcza osteoporozę
  • zwiększa wytrzymałość mięśni — używane nieregularnie słabną i wiotczeją
  • poprawia sylwetkę i zmniejsza problemy z kręgosłupem
  • chroni przed nowotworami

WSKAZÓWKI:
  • zaczynaj ćwiczenia powoli i stopniowo zwiększaj ich intensywność
  • ćwicz przed posiłkiem
  • poświęć czas na rozgrzewkę, a następnie na rozluźnienie się po zakończeniu ćwiczeń
  • przerwij ćwiczenia i udaj się do lekarza, jeżeli pojawi się któryś z poniższych objawów, gdyż może być to symptomem poważnej choroby:
  • ból w klatce piersiowej promieniujący do zębów, szczęki, szyi czy lewego ramienia
  • trudności w oddychaniu
  • zawroty głowy lub omdlenie
  • nieregularne bicie serca podczas ćwiczeń i odpoczynku
  • ból i obrzęk stawów
  • nudności lub wymioty po ćwiczeniach
  • uczucie przewlekłego przemęczenia
  • nieuzasadniona utrata masy ciała

Komentarze

Popularne posty

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody ...

Cukier uzależnia!

Należy zakazać sprzedaży słodzonych napojów gazowanych nieletnim, a dorosłym godziny sprzedaży znacząco ograniczyć. Podatek od tych napojów powinien zostać natychmiast podniesiony, aby ich cena wzrosła przynajmniej dwukrotnie. Sprzedaż batonów i wszelkiego rodzaju słodyczy w szkołach powinna być karana – zaproponował ostatnio słynny amerykański pediatra i specjalista od walki z otyłością, profesor Robert Lustig z University of California w San Francisco. „Zagrożenie zdrowia wywołane nadmierną konsumpcją cukru jest tak wielkie, że usprawiedliwia to wprowadzenie regulacji podobnych do tych, na jakie zdecydowano się w przypadku alkoholu czy nikotyny” – napisał na łamach prestiżowego tygodnika naukowego „Nature”. Zresztą Lustig od dawna twierdzi, że cukier działa na mózg w podobny sposób co najbardziej uzależniające substancje – kokaina czy heroina. Na pierwszy rzut oka tezy Lustiga wydają się całkowicie absurdalne. Nie słyszano o łasuchach, które z bronią w ręku napadają na sklepy sp...

Wkrótce będziemy gościć w Szczecinie i Nowogardzie!

Naturalne odchudzanie – twój sposób na szczupłą sylwetkę – wykład w Nowogardzie Z badań przeprowadzonych przez Instytut „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka” wynika, że w przedziale wiekowym 7-18 lat, odsetek polskich dzieci mających problem z nadmierną masą ciała wynosi aż 20%. Badania wykazują także, że większość kobiet chociaż raz w życiu poddała się diecie odchudzającej. W dobie epidemii otyłości diety redukcyjne stały się bardzo modne. Osoby otyłe gdy podejmą decyzję walki z kilogramami, chcą szybko osiągnąć szczupłą sylwetkę. Jednak ubytek kilogramów w krótkim czasie może spowodować przykre konsekwencje chorobowe oraz efekt jo-jo. Trwała utrata zbędnych kilogramów to sprawa długoterminowa. Nikt nigdy nie przytył 10 czy 20 kilogramów w okresie kilku dni. Podobnie jak sukcesywnie przybiera się na wadze, odchudzanie odbywa się w ten sam sposób. Skuteczna walka ze zbędnymi kilogramami to zmiana stylu życia, który przyczynił się do otyłości. Wystarczy już wprowadzenie kilku prost...

Jedzmy podagrycznik!

Podagrycznik pospolity 🌿🌿 należy do rodziny selerowatych. W średniowiecznej Polsce sprzedawano go jako warzywo na targowiskach. Dziś niektórzy chcieliby wykorzystać podagrycznik np. do sałatki, ale nie mają pewności, czy zerwą właściwą roślinę, bowiem podagrycznik można pomylić z innymi chwastami. O ile podagrycznik jest chwastem jadalnym, podobnie wyglądają pewne chwasty niejadalne. Myślę, że nabrałam już wprawy w temacie i chcę przekazać podstawowych osiem wskazówek, które upewnią was, że zerwaliście na pewno podagrycznik. Roślina ma rozgałęzione kłącze. Listki są pikowane. Podagrycznik posiada trzy grupy liści na łodyżce – grupa górna ma trzy listki, dwie grupy dolne mają po dwa listki (zwłaszcza młode rośliny), ale mogą mieć także po trzy. Listki nie są ze sobą połączone. Łodyżka nie ma włosków, jest naga. Łodyżka na całej długości ma charakterystyczne wyżłobienie (rowek). Przekrój łodyżki jest trójkątny. Przecięta łodyżka ma charakterystyczny zapach. W zielu p...

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r...