Przejdź do głównej zawartości

Nareszcie zjemy galaretkę!

Ponieważ przez całe lata nie używałam w kuchni żelatyny - nie jedliśmy galaretek. Żelatyna, jako produkt odzwierzęcy (żelatyna pozyskiwana jest w drodze częściowej hydrolizy kolagenu zawartego w częściach chrząstkach, kościach zwierzęcych, ścięgnach, skórze, rogach, kopytach, piórach, skorupie żółwia, skórze i pęcherzu pławnym ryb), nie jest spożywana przez wegetarian. 

Pamiętamy jeszcze nagłośnioną przez media pod koniec lat 90. XX wieku sprawę choroby szalonych krów? Był to czas, kiedy praktycznie wycofano z handlu powszechnie stosowaną żelatynę wołową. Od tej pory na większości opakowań z galaretką na bazie żelatyny lub samą żelatyną widnieje informacja o tym, że produkt zawiera żelatynę wieprzową. Dziś, poza wegetarianami, wielu ludzi nie spożywa żelatyny, nie wierząc w zapewnienia producentów, że nie używają oni surowców bydlęcych. Istnieją obawy, że także żelatyna wieprzowa może być czynnikiem zakaźnym jakichś nieznanych jeszcze dzisiaj śmiertelnych chorób prionowych.

Osoby chcące unikać żelatyny powinny wiedzieć, że jest ona szeroko wykorzystywana w produkcji żywności i nie tylko. Znajdziemy ją m.in. w wyrobach mięsnych, mlecznych (np. jogurtach i śmietanach), w dżemach, sosach i zupach. Używana jest w farmacji ze względu na właściwości żelujące i wiążące. W wyniku użycia żelatyny (jako substancji pomocniczej) powstają czopki, kapsułki, pastylki i drażetki. Stosowana jest w implantach chirurgicznych, preparatach kosmetycznych i dermatologicznych (przy kuracji włosów i paznokci), a także w leczeniu chorób stawów.

Wegetarianie i ci, którzy z zasady omijają szerokim łukiem wszystko co pochodzi ze świni, w miejsce żelatyny używają produktów z roślinną pektyną lub agarem. Jednak za galaretką na agarze nikt u nas w domu nie przepada, a tę, z roślinną pektyną, jakoś trudno kupić. W tym tygodniu nastąpił jednak u nas przełom! Jest alternatywa dla agaru, pektyny i żelatyny! Kupiłam galaretkę na karagenie! W 100 procentach roślinną! Uciecha dla dzieci... No i nie mogę się tym tu nie podzielić.

Galaretka na bazie roślinnej zawiera zamiast żelatyny karagen. Surowcem do produkcji karagenu jest chrząstnica kędzierzawa, krasnorost (czerwony wodorost) określany potocznie jako mech irlandzki (Chondrus crispus). Produkt wypuściła na rynek Delecta. Wyjątkowość tej galaretki polega też na rekordowo krótkim czasie tężenia – po upływie zaledwie 30. minut można się nią zajadać!

Więc teraz ci, którzy do tej pory galaretki nie spożywali, a od czasu do czasu czują pokusę zjedzenia jej, nie muszą sobie już odmawiać :-D. Choć odżywcze to raczej nie będzie... ale da chwilę truskawkowej, pomarańczowej, cytrynowej czy agrestowej przyjemności, albo - jak u mnie - obudzi miłe wspomnienia z dzieciństwa.

Czas na deser. Życząc słodkich chwil z galaretką na karagenie, pozdrawiam czytelników bloga.

Agata Radosh

Wykorzystano informacje ze stron:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karagen
http://pl.wikipedia.org/wiki/Żelatyna

Komentarze

  1. Kupiona, zjedzona, czas na kolejne smaki :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję bardzo, czekałam na taką wiadomość:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Genialna wiadomość! Jakże długo odmawiałam sobie galaretki, już zapomniałam jak smakuje! Koniecznie poszukam tej galaretki u siebie w sklepie z nadzieją, że znajdę :)
    Dziękuję za takie nowinki!

    OdpowiedzUsuń
  4. A ja mam pytanie? Mówi się, że karagen jest rakotwórczy? Czy to prawda?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze publikowane są po zatwierdzeniu. Jeżeli szukasz swojego komentarza lub odpowiedzi na niego, sprawdź czy wszystkie są wczytane - użyj polecenia "Wczytaj więcej".

Popularne posty

Niebezpieczne owoce morza

Coraz częściej na polskich stołach goszczą frutti di mare , czyli mięczaki (małże, omułki, ostrygi, ślimaki, ośmiornice, kalmary) i skorupiaki (krewetki, kraby, homary, langusty). Dietetycy chwalą owoce morza ze względu na cenne wartości odżywcze, jednak ich spożywanie może wywołać zatrucia pokarmowe. Spożywanie owoców morza staje się w Polsce coraz popularniejsze, a więc i prawdopodobieństwo zatruć po ich spożyciu wzrasta. Większość zatruć wywołuje negatywne objawy neurologiczne lub ze strony układu pokarmowego. Niektóre mogą być śmiertelne dla człowieka — śmiertelność może sięgać 50 proc. przypadków. Dlaczego tak się dzieje? Po pierwsze, zatrucia są spowodowane zanieczyszczeniem środowiska życia tych stworzeń fekaliami ludzkimi, w których mogą być obecne bakterie z rodzaju Salmonella lub Clostridium. Po drugie, większość owoców morza to filtratory — działają jak bardzo wydajny filtr wody. Można to sprawdzić, wrzucając małża do akwarium, w którym dawno nie wymieniano wody

O przaśnych chlebach, czyli podpłomykach i macach

W dawnych czasach chlebem nazywano cienki placek - z roztartych kamieniami ziaren, wody i odrobiny soli, wypiekany na rozgrzanych kamieniach. Taki, nazwijmy go dalej chleb, był przaśny (nie podlegał fermentacji) i dlatego określano go słowem "przaśnik". Słowianie takie pieczywo nazywali podpłomykami. Hindusi mówią o nim czapatti, Żydzi maca, a Indianie tortilla. Więc bez cienia wątpliwości rzec można, że chleby przeszłości posiadały zdecydowanie inną recepturę niż dzisiejsze chleby. Nie było w nich przede wszystkich ani drożdży, ani zakwasu. Świeże, przaśne pieczywo jest zdrowe, w przeciwieństwie do świeżego pieczywa na drożdżach czy zakwasie. Przaśne podpłomyki nie obciążają żołądka kwasem i fermentacją. Dziś, wzorem naszych prapradziadów możemy także spożywać przaśny, niekwaszony chleb. Najprostszy przepis na podpłomyki to: wziąć mąkę, wodę i trochę soli. Z tych składników zagnieść ciasto, dodając mąkę w takiej ilości, aby ciasto nie kleiło się do palców. Z kolei r

Jedzmy podagrycznik!

Podagrycznik pospolity 🌿🌿 należy do rodziny selerowatych. W średniowiecznej Polsce sprzedawano jako warzywo na targowiskach. Dziś niektórzy chcieliby wykorzystać go np. do sałatki, ale nie mają pewności, czy zerwą właściwą roślinę, bowiem podagrycznik można pomylić z innymi chwastami. O ile podagrycznik jest chwastem jadalnym, podobnie wyglądają pewne chwasty niejadalne. Myślę, że nabrałam już wprawy w temacie i chcę przekazać podstawowych osiem wskazówek, które upewnią was, że zerwaliście na pewno podagrycznik. Roślina na rozgałęzione kłącze. Listki są pikowane. Podagrycznik posiada trzy grupy liści na łodyżce. Grupa górna ma trzy listki, dwie grupy dolne mają po dwa listki (zwłaszcza młode rośliny), ale mogą mieć także po trzy. Listki nie są ze sobą połączone. Łodyżka nie ma włosków, jest naga. Łodyżka na całej długości ma charakterystyczne wyżłobienie (rowek). Przekrój łodyżki jest trójkątny. Przecięta łodyżka ma charakterystyczny zapach. W zielu podagrycznika w

Randkowanie — jak rozpoznać osobę dojrzałą

Jednym z piękniejszych, a zarazem niebezpiecznych okresów w życiu młodych ludzi jest czas randkowania i decydowania, z kim chce się spędzić całe życie. Uczestniczące w randce osoby dążą do ustalenia, czy istnieją możliwości do powstania oczekiwanej zażyłości. Randkowanie jest doskonałą okazją na zadbanie o wszystkie ważne sfery udanego małżeństwa, a w szczególności o to, czy (potencjalny) partner jest odpowiedni pod względem: atrakcyjności; oczekiwań co do kierunku rozwoju znajomości; charakteru; zainteresowań i możliwości wspólnego spędzania czasu; sposobu bycia i kultury osobistej; statusu społecznego i materialnego; pochodzenia społecznego; wykształcenia i poziomu intelektualnego; podejścia do spraw seksu; zwyczajów i stylu życia; światopoglądu i przekonań religijnych; zapatrywań na sprawy związane z założeniem rodziny, posiadaniem dzieci i ich wychowaniem. W czasie wykładu prelegent podzieli się własnym doświadczeniem i zwróci uwagę na sprawy najważniejsze w randkowaniu.  Spotkanie

Witamina B12 - fakty i mity

Nagranie wykładu dr. Romana Pawlaka z USA poświęconego kwestii zapobiegania niedoborom witaminy B12. Wykład odbył się dnia 20 lipca 2013 r. w Poznaniu, w ramach działalności Stowarzyszenia Promocji Zdrowego Stylu Życia. W zdecydowanej większości przypadków okazuje się, że wiedza jaką posiadamy odnośnie witaminy B12 w świetle aktualnych doniesień naukowych jest nieprawdziwa. Niedobór witaminy B12 występuje dość powszechnie na całym świecie. W grupie osób narażonych na jej niedobór znajdują się miedzy innymi weganie (ludzie, którzy nie spożywają mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego), laktoowowegetarianie (osoby, które nie spożywają produktów mięsnych, ale włączają do diety produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak mleko, przetwory mleczne i jajka), osoby po 50 roku życia, niezależnie od ich diety, osoby, które poddały się operacji żołądka lub którym wycięto dolną część jelita cienkiego, a także osoby chorujące na AIDS. Inni, w tym np. osoby chorujące na cukrzycę, a także każ